Imperialisme

Het natonalisme tegen de arbeidersklasse

De bourgeoisie heeft de laatste vijftig jaren haar klassenheerschappij in stand gehouden dankzij een permanente contrarevolutie, door een nooit aflatende aanval op de arbeidersklasse. Alle massa-organisaties van de klasse uit de opkomstperiode (vakbonden, partijen, enzovoort) zijn in het kapitalisme geïntegreerd en werden hindernissen voor de arbeidersstrijd. De bourgeoisie heeft de grootste misleidingsprojecten opgezet om de ontwikkeling van het klassenbewustzijn tegen te houden: van televisie en sensatiepers in het Westen tot massabijeenkomsten en propagandacampagnes in het Oosten.

De onmogelijkheid van nationale bevrijding

Het is de objectieve ontwikkeling van de wereldmarkt die echte nationale bevrijding in deze tijd tot een onmogelijkheid maakt. Het kapitalisme is in een historische impasse geraakt. Nu het de productiekrachten in een ongekende mate vermaatschappelijkt heeft, nu het de wereldeconomie meer heeft verenigd dan welke historische productiewijze dan ook, heeft het kapitalisme een punt bereikt  waarop de tegenstellingen, inherent aan zijn productiewijze, de voltooiing van deze eenmaking beletten.

Kritiek van de theorie van de ‘zwakste schakel’ : Het proletariaat van West-Europa in het hart van de klassenstrijd

“Vraag 19: Kan deze revolutie plaatsvinden in één land? Antwoord: Neen. De grootindustrie heeft, alleen al doordat ze de wereldmarkt heeft geschapen, alle volkeren van de aarde, en met name de meest geciviliseerde, zodanig met elkaar verbonden, dat elk volk apart afhankelijk is van wat bij andere volkeren gebeurt.

Het internationalisme en de oorlog (2004)

Naast de verklaarde burgerlijke stromingen (zoals de traditionele rechtse partijen) of de ‘bestuurders’ van de burgerlijke maatschappij met een ‘arbeiders’taal (zoals de linkse partijen, ‘sociaal-democraten’ of zelfs ‘kommunisten’), kan de kapitalistische orde ook rekenen op de extreem linkse organisaties die niet aarzelen om ons een ‘revolutionair’ perspectief voor te houden.

Voorwoord (2005)

De ineenstorting van het Russische blok en de USSR aan het eind van de jaren 1980 leidde tot het ontstaan van een hele reeks nieuwe naties in de voormalige Oostblokgebieden (in de plaats van de URSS betraden in feite vijftien onafhankelijke staten het wereldtoneel: Armenië, Azerbeidzjan, Wit-Rusland, Estland, Georgië, Kazachstan, Kirgizië, Letland, Litouwen, Moldavië, Rusland, Tadzjikistan, Turkmenistan, Oekraïne en Oezbekistan).

Inleiding (1977)

"Niet alleen in haar antwoorden, maar in de vragen zelf lag al een mystificatie."

(Marx-Engels, De Duitse Ideologie)

Als er één vraag is die vanuit kommunistisch oogpunt gesteld kan worden over de ‘nationale bevrijdingsstrijd’, dan is het wel: ‘Waarom en onder welke omstandigheden heeft het proletariaat deze strijd kunnen steunen?’  En zeker niet: ‘Waarom moet het proletariaat er niet aan deelnemen?’

Rapport over de imperialistische spanningen (november 2017)

Het rapport dat we hieronder publiceren, is gepresenteerd en besproken op een internationale bijeenkomst van de IKS (in november 2017), en bedoeld om een balans op te maken van de ontwikkeling van de belangrijkste tendensen die ten grondslag liggen aan de evolutie van de imperialistische spanningen. Het is gebaseerd op de teksten en rapporten waarin deze tendensen binnen onze organisatie grondig werden geanalyseerd en besproken, met name de oriëntatietekst (OT) ‘Militarisme en ontbinding’ uit 1991 en het Rapport van het 20e Internationale Congres van de IKS.

Aleppo: de nieuwste misdaad van het wereldkapitalisme tegen de mensheid

De waslijst van misdaden tegen de menselijkheid in de afgelopen honderd jaar draagt vaak de naam van een stad: Guernica, Coventry, Dresden, Hiroshima, Sarajevo. Vandaag is de historische stad Aleppo in Syrië, één van de oudste permanent bewoonde steden ter wereld, aan de lijst toegevoegd.

Pagina's

Abonneren op RSS - Imperialisme