Klassenstrijd in België

Eén jaar strijd in België: Het arbeidersverzet gaat verder ondanks de manoeuvres van de vakbonden

Door Internationalisme op

Sinds een jaar dwingen de verdieping van de wereldwijde kapitalistische crisis, de toenemende destabilisatie van de wereldeconomie, de ontwrichtende economische politiek van Trumps ‘America first’ en de explosieve stijging van de militaire uitgaven in Europa als gevolg van de breuk binnen de NAVO, de Europese bourgeoisieën om de aanvallen op de uitgaven voor sociale voorzieningen en de lonen van de arbeiders sterk op te voeren.

Tegen de aanvallen van de regering: De strijd voortzetten, verenigd en solidair!

Door IKSonline op

Met duizenden betogen we vandaag om onze woede te uiten en de aanvallen die de regering Arizona ons oplegt te verwerpen, de ergste in tientallen jaren. Tien maanden al mobiliseren we ons, goed wetende dat deze aanvallen alle arbeiders treffen, in alle regio’s, alle sectoren, alle categorieën en alle generaties, om luid en duidelijk te stellen dat we geen nieuwe bezuinigingsmaatregelen meer willen ondergaan: “Genoeg is genoeg!”

De strijd begint nog maar pas! Hoe kunnen we onze eenheid en solidariteit versterken?

Door IKSonline op

De demonstratie van vandaag is niet het einde van 6 maanden mobilisatie, maar juist een schakel in de keten van strijd die onze klasse sinds 2022 niet alleen in België, maar ook in tal van andere landen (Groot-Brittannië, Frankrijk, de VS...) heeft gevoerd. De komende maanden zullen we die noodzakelijkerwijs moeten verder zetten. Daarom moeten we nu uit de opgedane ervaring van eerdere mobilisaties lessen trekken om de strijd die nog voor ons ligt te versterken.

De arbeidersklasse onder druk van de crisis en het militarisme

Door IKSonline op

Na de betoging op 13 februari, die meer dan 100.000 betogers bijeenbracht, bevestigde de algemene staking van 24 uur op 31 maart eens te meer dat de verontwaardiging en woede tegen de bezuinigingsplannen van de federale regering[1] diep leeft bij een groeiend aantal arbeiders uit alle sectoren en regio's van België, en dat de strijdbaarheid hoog blijft. De sectorale en regionale versnippering die de beweging is opgelegd, illustreert echter dat de bourgeoisie haar tegenoffensief heeft gelanceerd via haar vakbonden, en dit in een context van handelsoorlog en exploderende defensiebudgetten die massale nieuwe aanvallen op de arbeidersklasse inluiden, in België en over de hele wereld.

Genoeg is genoeg! Massaal, ééngemaakt en solidair de strijd ontwikkelen om de aanvallen af te weren

Door IKSonline op

De kaarten liggen op tafel: de federale en regionale regeringen willen elk binnen hun bevoegdheden tientallen miljarden bezuinigen om de Belgische economie competitiever en winstgevender te maken. Alle sectoren van de arbeidersklasse zullen hard getroffen worden door dit brede bezuinigingsprogramma. De bewindvoerders hebben maar al te goed begrepen dat hun plannen reacties zouden uitlokken in grote delen van de klasse. Beproefde tactieken worden terug uit de kast gehaald: de verschillende sectoren afzonderen en verdelen terwijl de plannen iedereen treffen! De kracht en de dynamiek van de mobilisatie van 13 januari bestond er echter juist in ons niet te laten afzonderen en niet passief af te wachten.

Kom hierover discusiëren op de openbare bijeenkomst: Zaterdag 1 maart, Pianofabriek, Fortstraat 35, St Gilles, 14u

(verdeel mee het vlugschrift in bijlage)

Een nieuwe uitdrukking van de internationale strijdwil van de arbeidersklasse!

Door IKSonline op

Eens te meer was “genoeg is genoeg” de ondertoon van de Brusselse actiedagen op 13 december en 13 januari tegen de bezuinigingsplannen op de onderhandelingstafel van de nieuwe Belgische federale regering in wording. Deze plannen werden onthuld door ‘lekken’ in de media; ze zijn vandaag geen geheim meer.

Betogingen en stakingen in België, De vakbondsacties leiden slechts tot ontmoediging en tot wanhoop

Door Internationalisme op

Van het Noord- tot het Zuid-station, waren de straten gevuld met rode, groene en blauwe kleuren. Een bonte verzameling van zowat 120.000 mensen afkomstig uit alle regio’s, over de taalgrens heen, die opstapten achter het ‘gemeenschappelijk’ vakbondsfront van socialisten christenen en liberalen. Die donderdag 6 november leek het wel alsof het centrum van het kapitalistische Europa, Brussel, veranderd was in een stad van ‘arbeidersvakbonden’. En dat was slechts het begin van een lange reeks acties, 3 dagen van ‘provinciale’ stakingen en een dag van ‘nationale staking, verspreid van midden november tot midden december, allemaal gericht tegen de maatregelen van de ‘Zweedse’ coalitie van de rechtse partijen (blauw voor de Nederlandstalige en Franstalige Liberalen, geel voor de Christendemocraten en de Vlaamse nationalisten).

Het huidig vakbondsmaneuver kan enkel tot ontmoediging en wanhoop leiden. Het is slechts een valstrik, een schakel in de provocaties om strijd op klasseterrein te blokkeren

Door IKSonline op

Van het Noord- tot het Zuid-Station, waren de straten gevuld met rode, groene en blauwe kleuren. Een bonte verzameling van zowat 120.000 mensen afkomstig uit alle regio’s, over de taalgrens heen, die opstapten achter het gemeenschappelijk vakbondsfront. Die donderdag 6 november leek het wel alsof het centrum van het kapitalistische Europa, Brussel, veranderd was in een stad van de “socialistische” werkers.

Pamflet Forddrama: De enige schuldige is het winstbejag. Uitbreiding en eenmaking van de strijd is noodzakelijk en ook mogelijk

Door Internationalisme op

Ford-Genk, ooit een bedrijf met meer dan 10.000 werknemers, sluit haar deuren. Sinds de jaren 90 werd de tewerkstelling er systematisch afgebouwd en de productiviteit opgedreven. De lonen werden met 12% verminderd en toch valt het doek voor de 4.300 rechtstreekse werknemers. Daarbovenop worden duizenden werknemers uit de talrijke toeleveringsbedrijven getroffen. Na Renault-Vilvoorde (1997), VW-Vorst (2006) en Opel-Antwerpen (2010) is dit het vierde autoassemblagebedrijf dat zijn deuren sluit in België.

Pagina's

Abonneren op RSS - Klassenstrijd in België