Het nationale vraagstuk

In de periode van het kapitalistisch verval kan de arbeidersklasse geen enkele steun meer verlenen aan de zogenaamde 'nationale bevrijdingsbewegingen'. Alle staten zijn in gelijke mate imperialistisch.

Het natonalisme tegen de arbeidersklasse

De bourgeoisie heeft de laatste vijftig jaren haar klassenheerschappij in stand gehouden dankzij een permanente contrarevolutie, door een nooit aflatende aanval op de arbeidersklasse. Alle massa-organisaties van de klasse uit de opkomstperiode (vakbonden, partijen, enzovoort) zijn in het kapitalisme geïntegreerd en werden hindernissen voor de arbeidersstrijd. De bourgeoisie heeft de grootste misleidingsprojecten opgezet om de ontwikkeling van het klassenbewustzijn tegen te houden: van televisie en sensatiepers in het Westen tot massabijeenkomsten en propagandacampagnes in het Oosten.

De onmogelijkheid van nationale bevrijding

Het is de objectieve ontwikkeling van de wereldmarkt die echte nationale bevrijding in deze tijd tot een onmogelijkheid maakt. Het kapitalisme is in een historische impasse geraakt. Nu het de productiekrachten in een ongekende mate vermaatschappelijkt heeft, nu het de wereldeconomie meer heeft verenigd dan welke historische productiewijze dan ook, heeft het kapitalisme een punt bereikt  waarop de tegenstellingen, inherent aan zijn productiewijze, de voltooiing van deze eenmaking beletten.

Voorwoord (2005)

De ineenstorting van het Russische blok en de USSR aan het eind van de jaren 1980 leidde tot het ontstaan van een hele reeks nieuwe naties in de voormalige Oostblokgebieden (in de plaats van de URSS betraden in feite vijftien onafhankelijke staten het wereldtoneel: Armenië, Azerbeidzjan, Wit-Rusland, Estland, Georgië, Kazachstan, Kirgizië, Letland, Litouwen, Moldavië, Rusland, Tadzjikistan, Turkmenistan, Oekraïne en Oezbekistan).

Natie of Klasse?

Deze brochure werd voor het eerst uitgegeven in 1977 en bevat het standpunt van de IKS over de nationale kwestie. Zich vandaag beroepen op Marx' houding ten opzichte van de oorlogen van het tijdperk van de progressieve bourgeoisie en Marx' woorden vergeten: - "De arbeiders hebben geen vaderland"-, woorden die precies verwijzen naar het tijdperk van de reactionaire bourgeoisie die haar langste tijd gehad heeft, naar het tijdperk van de socialistische revolutie, is het denken van Marx cynisch verdraaien en het socialistische standpunt vervangen door het bourgeois standpunt".

Israëlisch-palestijns conflict. Noch één noch twee staten, een wereld zonder grenzen!

De massale straatbetogingen in Israël schijnen, voorlopig althans, op hun retour. Het sociale vraagstuk, dat zich luid liet horen rondom de kwestie van de huisvesting, de inflatie en de werkloosheid, is eens te meer op een laag pitje gedraaid om de nationale kwestie naar voren te schuiven. In het bezette deel van Jordanië, zijn er botsingen geweest tussen Israëlische soldaten en Palestijnen, die hun steun betuigden aan de kandidatuur van de ‘Autoriteit voor de bevrijding van Palestina’, om bij de VN als lidstaat te worden aanvaard. In Qalandia, een grote Israëlische controlepost tussen Transjordanië en Jeruzalem, hebben de Israëlische troepen met traangas geschoten om Palestijnse stenengooiers uiteen te drijven. De botsingen hebben meerdere uren geduurd en ongeveer 70 Palestijnen werden gewond door rubber of metalen kogels of hebben geleden onder het inademen van het traangas. Dit scenario heeft zich op talloze plaatsen afgespeeld. Volgens getuigen en een militair rapport, hebben de Israëlische soldaten een Palestijn gedood in de buurt van het dorp Ousra, in Transjordanië, tijdens een incident tussen dorpelingen en Israëlische kolonisten.

 

De anarchisten en de oorlog (II): De deelname van de anarchisten aan de Tweede Wereldoorlog

Bij het naderen van de Tweede Wereldoorlog, na de nederlaag van de revolutionaire golf van de jaren 1920, waarbij de Russische revolutie afstierf aan haar isolement en vervolgens vermoord werd door de wereldbourgeoisie en het stalinisme, triomfeerden de contrarevolutie en de verplettering van het wereldproletariaat. In die context zal het anarchisme een fatale stap zetten in zijn evolutie.

China 1927: De laatste ademtocht van de wereldrevolutie

In maart 1927 kwamen de arbeiders van Sjanghai zegevierend in opstand en namen de controle over de stad in handen terwijl heel China in rep en roer stond. In april werd deze opstand bloedig onderdrukt door de troepen van Tsjang Kai-tsjek, die door de Chinese Communistische Partij (CCP) was uitgeroepen tot held van de Chinese ‘nationale revolutie’. Bij de vijftigste herdenking van de Chinese arbeidersopstand zal het ongetwijfeld stil blijven bij de bureaucratische fracties die nu strijden om de macht over het Chinese staatskapitalisme. Als loot van de stalinistische contra-revolutie staan de huidige Chinese heersers in de traditie die niet alleen over de rug van de arbeiders aan de macht kwam, maar die ook een beslissende rol speelde in de nederlaag van de Chinese revolutie in 1925-1927. Het is aan de revolutionairen om hulde te betonen aan de arbeiders en kommunisten die strijd leverden en die in deze jaren heldhaftig stierven, en lering te trekken uit de voorbije strijd van het Chinese proletariaat, om de doelen van de komende revolutionaire strijd van de klasse te verhelderen.

‘De Fabel van de illegaal’: Enkel in een open debat kunnen standpunten worden verduidelijkt

De aanwezigheid van extreem rechtse groeperingen in de anti-globaliseringsbeweging en het openlijke nationalisme van ultra links daarin vormde voor De Fabel van de illegaal uit Leiden aanleiding om de kwestie van het nationalisme binnen een veel breder kader te plaatsen. Er bestond een tendens om afstand te nemen van het blinde activisme in een poging dat probleem uit te diepen. In de loop van het jaar 2000 probeerden we een debat met de medewerkers aan te gaan.

Pagina's

Abonneren op RSS - Het nationale vraagstuk