Tweede Internationale

Voortkomend uit de hergroepering van verschillende socialistische partijen zoals die weer opkwamen uit de contra-revolutionaire periode die volgde op de Parijse Commune. De Tweede Internationale werd hoofdzakelijk opgericht door marxistische stromingen en kende een verbeten strijd in de jaren die naar de Eerste Wereldoorlog leidden tussen de internationalistische linkervleugel and de opportunisten. De overwinning van het opportunisme leidde tot het uiteindelijke verraad van de Tweede Internationale in 1914.

De strijd van de linkerzijde binnen de oude sociaaldemocratische partij - Reactie op een lezersbrief

Door IKSonline op

Naar aanleiding van de publieke bijeenkomst over de Revolutie in Duitsland heeft een kameraad ons een brief gestuurd, waarin vier punten worden aangesneden: Was er de laatste maand van 1918 in Duitsland sprake van een revolutionaire of pre-revolutionaire situatie? Was het een proletarische of een burgerlijke revolutie? Hoe groot was het gewicht van de sociaaldemocratie in de arbeidersklasse en haar minderheden? Moest de nieuw opgerichte Kommunistische Partij van Duitsland op een federatieve of op een gecentraliseerde wijze georganiseerd worden? Maar het belangrijkste en meest interessante onderwerp in zijn bijdrage is volgens ons de kwestie van de overgang van de sociaaldemocratie naar de bourgeoisie.

1914: Hoe de Duitse sociaal-democratie de arbeiders verraadde

Door InternationaleRevue op

Van alle partijen van de Tweede Internationale was de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) veruit  de machtigste. In 1914 telde de SPD meer dan 1 miljoen leden en had ze tijdens de wetgevende verkiezingen van 1912 meer dan 4 miljoen stemmen gekregen (1). Het was in feite de enige massapartij in Duitsland en de grootste fractie in de Reichstag – hoewel ze onder het autocratisch keizerlijk regime van Willem II eigenlijk geen enkele kans had om een regering te vormen.

100 jaar na de Eerste Wereldoorlog: De strijd voor de proletarische beginselen blijft meer dan ooit actueel

Door InternationaleRevue op

Honderd jaar geleden. De oorlog gaat een nieuw jaar in van moordpartijen. Deze had moeten eindigen “voor de kerst”, maar Kerstmis is voorbij en de oorlog is er nog steeds.

Vanaf 24 december hebben verbroederingen tussen de linies geleid tot het "kerstbestand". Op eigen initiatief en tot ergernis van officieren, kwamen de soldaten – arbeiders of boeren in uniform –spontaan uit hun loopgraven om bier, sigaretten en voedsel te ruilen. Verrast als ze was, was de generale staf niet in staat om op het slagveld zelf te reageren.

Rosa Luxemburg behoort toe aan de proletarische revolutie, niet aan de sociaaldemocraten!

Door Internationalisme op

Op 15 januari 1919, werd Rosa Luxemburg, samen met haar strijdkameraad Karl Liebknecht, vermoord door de vrijkorpsen. Dit krijgsvolk gehoorzaamde toen aan de orders van minister Noske, lid van de SPD (de Duitse sociaaldemocratie) die verklaarde “als er een bloedhond nodig is, dan zal ik dat zijn”! Het zijn de socialisten aan de macht, aan het hoofd van de democratische staat, die de bloedige onderdrukking georganiseerd hebben van de arbeidersopstand in Berlin en die een van de grootste figuren van de internationale arbeidersbeweging vermoord hebben.

Rosa Luxemburg: Socialisme of barbarendom?

Door Internationalisme op

Wij publiceren hieronder delen uit het eerste hoofdstuk (1) van de brochure van Rosa Luxemburg De Crisis van de Sociaal-democratie (2). Deze meesterlijke tekst van 1915 is bedoeld als een bron van inspiratie voor de problemen waar het proletariaat momenteel mee te kampen heeft. Achtereenvolgens geconfronteerd met een van de ergste slachting in de geschiedenis van de mensheid, de Eerste Wereldoorlog (3) en het verraad van de sociaal-democratie, dat heeft bijgedragen aan de inlijving van de arbeiders van alle landen in het imperialistische bloedbad, geeft Rosa Luxemburg niet toe aan de ontmoediging. Integendeel! Ze pleit voor een levend, niet-dogmatisch marxisme, bepaald door de wetenschappelijke methode, die de fouten en de nederlaag confronteert om de lessen te trekken en de toekomst beter voor te bereiden. Want deze revolutionaire heeft een onwrikbaar vertrouwen in de toekomst en in het vermogen van het wereld proletariaat om haar historische missie te vervullen: bewust te vechten voor de emancipatie van de gehele mensheid. IKS

De sociaal-democratie in de negentiende eeuw en de oprichting van de BWP: Sociaal-chauvinisme en verraad aan het proletarisch internationalisme

Door Internationalisme op

In de drie vorige delen van deze serie hebben we duidelijk gemaakt hoe de BWP van bij haar oprichting een snelle ontwikkeling in aantal en in invloed doorgemaakt heeft. Het succes van de parlementaire en syndicale strijd voor het bekomen van daadwerkelijke hervormingen zal ervoor zorgen dat het idee zelf van een revolutie steeds meer verdwijnt ten voordele van het uitsluitend nastreven van hervormingen. De zwakheden van de partij veranderen in een doctrine.

Pagina's

Abonneren op RSS - Tweede Internationale