Honderd jaar geleden, in augustus 1914, brak de Eerste Wereldoorlog uit. De menselijke balans van deze wereldwijde slachtpartij bedraagt officieel 10 miljoen doden en 8 miljoen gewonden. Toen de 'vrede' eenmaal was getekend, bezwoer de bourgeoisie met de hand op het hart dat het ging om “de oorlog, die een einde maakte aan alle oorlogen”. Leugens natuurlijk. Het ging integendeel slechts om de eerste barbaarse wereldbrand die het verval van het kapitalisme aangaf. De geschiedenis van de 20e eeuw en van deze jonge 21e wordt immers gekenmerkt door onophoudelijke en moorddadige imperialistische confrontaties.

Sinds een eeuw staan we op een nieuw kruispunt in de geschiedenis van de mensheid. De revolutionaire klasse heeft het keerpunt al zeer vroeg en met een dringende helderheid betiteld met de formule: 'socialisme of barbarij'. De helderheid van de marxistische analyse, die in deze formule verborgen zit en die zich daarin uitdrukt, mag echter niet worden gereduceerd tot een lege vorm. Daarom willen we in het kort het historische belang en de essentiële diepgang van de marxistische analyse belichten.