Open brief van de IKS aan de militanten van het IBRP

Parijs, 7 december 2004

Kameraden,

Sinds 2 december zijn we getuige van discrete wijzigingen op de website van het IBRP. Achtereenvolgens verdwenen de Engels- en Spaanstalige versies van de Verklaring van de Círculo de Comunistas Internacionalistas (Kring van Internationalistische Kommunisten) over de walgelijke methodologie van de IKS van 12 oktober die daar meer dan anderhalve maand te vinden was (merkwaardigerwijs is de Franstalige versie van deze verklaring nog altijd aanwezig op het moment dat we deze brief versturen: heeft het IBRP een andere politiek al naargelang het land of de taal?) (1).

Bovendien werd op de Italiaanstalige pagina’s van jullie website de inleiding die voorafging aan het Standpunt van de Círculo de Comunistas Internacionalistas over de gebeurtenissen in Caleta Olivia met driekwart ingekort waarbij de volgende passage verdween: “Onlangs brak de Nucleo Communiste Internationaliste van Argentinië met de Internationale Kommunistische Stroming, die we al lange tijd beschouwen als een overbodig restant van een achterhaalde politiek die ontegenzeggelijk niet geëigend is om bij te dragen aan de oprichting van de internationale Partij. De Argentijnse organisatie veranderde ook van naam door zich Círculo de Comunistas Internacionalistas te gaan noemen.” (“Recentemente il Nucleo Comunista Internazionalista di Argentina ha rotto con la Corrente Comunista Internazionale, che da tempo indichiamo come ormai inutile sopravvivenza di una vecchia politica sicuramente non adeguata a contribuire alla formazione del Partito internazionale. L'organizzazione argentina ha anche cambiato nome assumendo quello di Circolo di Comunisti Internazionalisti.”).

Deze wijzigingen laten (wellicht?) zien dat het IBRP zich er rekenschap van begint af te leggen in welke wespennest het zich gestoken heeft door in goed geloof en zonder enige terughoudendheid te publiceren wat de zogenaamde Círculo in haar verschillende ‘Verklaringen’ allemaal beweert over de aktiviteiten van de IKS. Met andere woorden, het IBRP kan zichzelf niet langer voor de gek houden, net zo min als de lezers van zijn website, over wat de IKS al twee maanden herhaalt: de beschuldigingen die tegen onze organisatie worden ingebracht bestaan uit pure leugens verzonnen door een troebel element, een grootheidswaanzinnige bedrieger zonder scrupules. Met het discreet en geleidelijk laten verdwijnen van deze ‘Verklaringen’ is de aanzienlijke politieke blunder niet in het minst verdwenen, net zo min als dat er iets is goedgemaakt voor de ongehoorde houding waarvoor jullie organisaties zich verantwoordelijk heeft gesteld. In tegendeel.

Daarom vormt deze brief een plechtig beroep op de militanten van het IBRP ten opzichte van een absoluut schandalig gedrag van hun organisatie dat onverenigbaar is met alles wat de proletarische klasse vertegenwoordigt.

Een korte samenvatting van de gebeurtenissen:

Tegen het midden van oktober publiceert het IBRP op haar website in meerdere talen de beruchte Verklaring over de “walgelijke methodologie van de IKS” van de zogenaamde Círculo de Comunistas Internacionalistas die zichzelf voordoet als de opvolger van de Núcleo Comunista Internacional waarmee de IKS al maandenlang debatteert (vooral door twee ontmoetingen in Argentinië tussen de NCI en delegaties van de IKS).

Waaruit bestaat dezen ‘Verklaring’? Het gaat om een serie van heel ernstige beschuldingen tegen onze organisatie:

• de IKS houdt er “praktijken op na die niet overeenkomen met de erfenis van de Kommunistische Linkerzijde, maar eerder met de methoden die eigen zijn aan burgerlijk links en het stalinisme” teneinde “in het geniep [onze kleine kern] te vernietigen (dat wil zeggen de ‘Círculo’, nieuwe naam van de NCI), of de militanten ervan op het persoonlijk vlak door wederzijds wantrouwen te veroorzaken en de kiemen te zaaien voor verdeeldheid in de rangen onze kleine groep”;
• de IKS “is een weg ingeslagen van vernietiging niet alleen tegen hen die de ‘onwankelbare wetten en theorieën’ van de goeroe’s van deze stroming tarten maar ook tegen alles die nog proberen zelf na te denken en NEE zeggen op de chantages van de IKS”;
• de IKS gebruikt de “stalinistische tactiek van de ‘verschroeide aarde’, dat wil niet alleen zeggen de vernietiging van onze kleine en bescheiden groep, maar ook de actieve tegenwerking van iedere poging tot revolutionaire hergroepering waarvan de IKS niet aan het hoofd staat, door zijn sectaire en opportunistische politiek. Daarom wordt er niet geaarzeld om een hele reeks van walgelijke streken uit te halen met als hoofddoel haar opposanten te demoraliseren en daardoor iedere ‘mogelijke vijand’ bij voorbaat uit te schakelen”;
• “zodra haar standpunten niet worden onderschreven, die niets te maken hebben met de revolutionaire traditie, zal de IKS proberen om iedere poging tot revolutionaire hergroepering te saboteren, zoals dat het geval was tijdens de openbare bijeenkomst [van het IBRP] van 2 oktober 2004 in Parijs (Frankrijk) en [...] momenteel probeert ze onze kleine groep in Argentinië te vernietigen”.

Iedere lezer die bekend is met de verschillende groepen van de Kommunistische Linkerzijde (of wie zich daarop beroept) herkent hier onmiddellijk de lasterstijl die de IFIKS al enkele jaren tegen onze organisatie aanwendt. Maar dat is niet de enige overeenkomst. Die is ook zichtbaar in de botheid waarmee de grofste leugens worden gedebiteerd:

“Bij hun eensgezind besluit stellen de kameraden die de door de IKS werden opgebeld om wantrouwen te zaaien in hun midden en om onze kleine groep te vernietigen, aan het geheel van de leden van de Circulo de Comunistas Internacionalistas voor om de politieke methode van de IKS totaal te verwerpen die ze als typisch stalinistisch beschouwen”.

De werkelijkheid is heel anders zoals we al duidelijk maakten in andere teksten en zoals het geformuleerd werd in de verklaring van de NCI van 27 oktober: we hebben inderdaad een kameraad van de NCI opgebeld, maar niet in het minst om de “NCI, of de militanten ervan op het persoonlijk vlak” te vernietigen.

Het eerste telefoongesprek vond plaats in een poging te begrijpen hoe de Círculo de Comunistas Internacionalistas was opgericht en waarom de kameraden die enkele weken eerder blijk gaven van een uiterst kameraadschappelijke houding tegenover onze delegatie en die van geen enkel meningsverschil met de IKS blijk hadden gegeven (vooral rond het gedrag van de IFIKS) plotseling, op 2 oktober, een buitengewoon vijandige ‘Verklaring’ aflegden tegenover onze organisatie en de rug toekeerden naar alles wat ze tot dan verdedigd hadden. Vanaf dat moment bekroop ons de twijfel of het geheel van de kameraden van de NCI wel achter deze ‘verklaring’ stond (ondanks dat de ‘unanimiteit’ onder de leden van de NCI werd benadrukt). De gesprekken die we per telefoon hadden met de kameraden van de NCI maakte het mogelijk om ze op de hoogte te stellen van wat er zich afspeelde: het verschijnen van een ‘Círculo’ die zichzelf voordeed als de voortzetting van de NCI en die de aanval op de IKS had geopend. Het bleek eveneens dat de kameraden niet in het minst op de hoogte waren van deze nieuwe politiek van citoyen B. (de enige die webtoegang had) achter hun rug om en in hun naam. Toen we aan de kameraad die we hadden kunnen bereiken vroegen of we hem terug konden belden beantwoordde hij dat met een volmondig “ja” en legde er de nadruk op dat er zo vaak mogelijk moest worden opgebeld en hij vroeg ons te bellen zodra hij in het gezelschap van de andere kameraden was zodat we die ook zouden kunnen spreken. Tot zover de “gezamenlijke beslissing van de kameraden die door de IKS zijn opgebeld”: ze hebben geenszins “aan het geheel van de leden van de Círculo voorgesteld om de politieke methoden van de IKS totaal te verwerpen” maar die juist hartelijk begroet. En de methode “die ze als typisch stalinistisch beschouwen” is die van Mijnheer B.

Dit interessante personage waarschuwt ons in in het begin van zijn verklaring van 12 oktober: wat hij beweert over de “methodologie van de IKS” kan “een leugen lijken”. De ‘verklaringen’ van Mijnheer B. “lijken” inderdaad “op leugens”. En daar is een goede reden voor: het zijn leugens, niets dan leugens. De IFIKS geloofde natuurlijk onmiddellijk de leugen die op een leugen leek. Alle modder die naar onze organisatie gegooid kan worden is koren op haar molen en dan maakt het niet uit of een beschuldiging op “een leugen kan lijken”. Leugenachtigheid is haar tweede natuur, haar handelsmerk (naast chantage, diefstal en verklikkerij). Maar wat daarentegen werkelijk ongelofelijk is, dat is dat een organisatie van de Kommunistische Linkerzijde, het IBRP dezelfde weg is ingeslagen door zonder het minste commentaar en dus met haar volle instemming de onwaardige geestesgewrochten van Mijnheer B. te publiceren.

Het IBRP leest anderen graag de les, bijvoorbeeld in het geven van zijn eigen interpretaties van de crises van de IKS door de leugens van de IFIKS daarover woord voor woord te geloven en zonder zelfs de moeite de nemen kennis te nemen van wat de IKS er zelf van zegt (zie bijvoorbeeld Éléments de réflexion sur les crises du CCI (Elementen ter overdenking over de crises van de IKS) op de website van het IBRP). Het wordt daarentegen niet op prijs gesteld als er aanbevelingen worden gedaan over de wijzen waarop zij zich heeft te gedragen: “we houden de ‘waarschuwingen’ van een organisatie [de IKS] voor belachelijk”, “Het is niet aan de IKS of wie dan ook dat we verantwoording moeten afleggen over onze politieke handelwijze en de pretentie van de IKS om de zogenaamde tradities van de Kommunistische Linkerzijde in ere te herstellen lijken alleen maar pathetisch” (zie Antwoord op de stompzinnige beschuldigingen van een organisatie die uit elkaar valt, op de website van het IBRP). Desondanks willen we hem uitleggen hoe de IKS gehandeld had wanneer het een verklaring als die van de ‘Círculo’ had ontvangen waarin het hele IBRP serieus ter discussie werd gesteld.

Als eerste zouden we contact hebben opgenomen met het IBRP om het een oordeel te vragen over een dergelijke beschuldiging. We zouden ook de geloofwaardigheid en eerlijkheid van de persoon die dit soort van beschuldigingen uit hebben onderzocht. Wanneer het zou blijken dat de beschuldiging leugenachtig was dan zouden we die houding onmiddellijk hebben aangeklaagd en onze solidariteit met het IBRP hebben uitgesproken. Zou de beschuldiging gerechtvaardigd blijken en we het noodzakelijk achten om die door middel van onze pers bekend te maken, dan zouden we het IBRP naar haar standpunt hebben gevraagd om die naast het document te kunnen plaatsen waarin de beschuldiging wordt uitgesproken.

Nu zouden jullie kunnen denken dat dit enkel mooie woorden zijn en dat we in werkelijkheid iets anders zouden doen. De lezers van onze pers weten in ieder geval dat de IKS zo optreedt en we brachten dat ook in praktijk toen de LA Workers’ Voice campagne begon te voeren om het IBRP zwart te maken (zie Internationalism, nr. 122).

Wat deed het IBRP toen het de “Verklaring van de ‘Círculo’” ontving? Niet alleen onderschreef het die verklaring door hem in meerdere talen op haar website te publiceren zonder enige controle op haar authenticiteit, maar het weigerde meer dan tien dagen lang om, zoals we meermaals vroegen, de weerlegging ervan toe te voegen (zie onze brieven van 22, 26 en 30 oktober) aan de verklaring van de ‘Círculo’.

Het publiceren van onze weerlegging was toch wel het minste dat het IBRP kon doen (en om het even welke burgerlijke krant zou dat in het algemeen aanvaarden) en toch waren er drie brieven nodig voor daartoe werd overgegaan, drie brieven en een aantal feiten waaruit geleidelijk steeds duidelijker het leugenachtige karakter van de ‘verklaring’ bleek. Het toevoegen van onze weerlegging was het minste, maar volstrekt onvoldoende omdat, door geen standpunt in te nemen over de verklaring van de ‘Círculo’ het IBRP de leugen ervan voor zijn rekening bleef nemen. Vandaar onze brieven van 17 en 21 november waarin we vroegen “onmiddellijk, dat wil zeggen direct na ontvangst van dit schrijven, op jullie website de Verklaring van de NCI van 27 oktober te publiceren die op onze website te vinden is in alle betreffende talen”, een verklaring die niet van de ‘Círculo’ afkomstig was, waarvan verwacht kon worden dat die maar wat raak kletste, maar van de belangrijkste getuigen van het bedrog en de lasterlijke leugen van Mijnheer B. Tot op heden hebben jullie deze verklaring van de NCI nog altijd niet gepubliceerd (die jullie vanuit Buenos Aires per post is toegestuurd) en waarvan jullie pertinent weten dat die geloofwaardig is omdat jullie geleidelijk en discreet de verklaring van de ‘Círculo’ van jullie website begonnen te verwijderen.

Wekenlang hielden jullie je slapende voor de verzoeken van de IKS voordat de waarheid in ere werd hersteld. Nu deze steeds duidelijker doorbreekt (en zeker niet dankzij jullie) kiezen jullie voor de meest huichelachtig mogelijke methode om te voorkomen er door besmeurd te raken: er wordt een document verwijderd waarin twee maanden lang tonnen modder werden gegooid naar onze organisatie, en dat onder hetzelfde stilzwijgen waaronder die aanvankelijk door jullie in circulatie was gebracht.

Kameraden, zijn jullie je bewust van de ernst van jullie gedrag? Zijn jullie je er niet van bewust dat deze houding onwaardig is voor een groep die zich beroept op de Kommunistische Linkerzijde maar dat die hoort bij de methoden van het ontaardende trotskisme en zelfs stalinisme? Beseffen jullie niet dat jullie hetzelfde doen als Mijnheer B. (waarvan de recente flirt met de website Argentina Roja er getuigenis van aflegt dat hij terugkeert naar zijn oude stalinistische geliefde) die zich er onledig mee hield om documenten te laten verschijnen en verdwijnen op zijn website in een poging om de ene manoeuvre met de andere toe te dekken?

Hoe dan ook, omdat jullie al je communicatiemiddelen in dienst hebben gesteld van de laster tegen de IKS is het niet voldoende om deze laster discreet weg te moffelen alsof er niets is gebeurd. Jullie hebben een uiterst ernstige politieke blunder begaan en die moet nu worden rechtgezet. De enig waardige wijze waarop een organisatie van het proletariaat dat kan doen is door op jullie website verklaren dat de documenten die daar haast twee maanden toegankelijk waren een verzameling van leugen is en door de hele handelwijze van Mijnheer B. aan de schandpaal te nagelen.

We hebben alle begrip voor de bittere teleurstelling die jullie hebben moeten voelen toen jullie de waarheid ontdekten: de NCI heeft niet gebroken met de IKS en de ‘Círculo’ waarop jullie zoveel hoop hadden gesteld (zie het artikel in Battaglia Comunista van oktober, Anche in Argentina qualcosa si muove. Ook in Argentinië zijn er dingen in beweging) bleek niets anders te zijn dan een bedrog dat voortkwam uit de verbeelding van Mijnheer B. Maar dat is geen reden om het innemen een standpunt uit de weg te gaan over de methoden van deze bedrieger. Het is ook een vraagstuk van elementaire solidariteit met de militanten van de NCI die de eerste slachtoffers waren van de beruchte manipulaties van dit element dat zich hun naam toe-eigende.

We begrijpen ook dat het ietwat pijnlijk is om alweer in het openbaar te moeten verklaren (na jullie communiqué van 9 september 2003 over de Radicale Communisten van de Oekraïne) dat jullie slachtoffer van bedrog zijn geworden. In die tegenspoed heeft de IKS zich van alle commentaar onthouden. Liever dan met het mes in de open wond te wroeten dachten we dat jullie, als ‘verantwoordelijke sterke leiding’ (in jullie eigen bewoordingen) wel in staat zouden zijn om daaruit de lessen te trekken. Maar we waren er niet verbaasd over na al de teleurstellingen die jullie te verwerken kregen, met name met de Radicale Communisten van de Oekraïne en de LA Workers’ Voice, en ondanks dat onze waarschuwingen “belachelijk vinden en daarvan nooit gebruik willen maken”. Maar nu gaat het verder dan als gevulde kalkoen op tafel te hebben gelegen. Achter de roerende naïviteit waarmee jullie een grootheidswaanzinnige oplichter op zijn woord geloofden is er de dubbelhartigheid waarmee de onbeschaamdheden van dit individu op jullie website werden begroet. Dat is een volstrekt onwaardige houding voor een organisatie die zich beroept op de Kommunistische Linkerzijde.

Het IBRP herhaalt dat de IKS “ieder vermogen/mogelijkheid heeft verloren om positief bij te dragen aan het onontkoombare vormingsproces van de internationale kommunistische partij” (“avendo cioè perso ogni capacità/possibilità di contribuire positivamente al processo di formazione dell'indispensabile partito comunista internazionale”, Battaglia comunista van oktober 2004, Anche in Argentina qualcosa si muove). In tegenstelling tot het IBRP (en tot de verschillende kapelletjes van de bordigistische richting) heeft de IKS zichzelf nooit beschouwd als de enige organisatie in staat om positief bij te dragen tot de vorming van de toekomstige revolutionaire wereldpartij, zelfs als zij haar eigen bijdrage daarin vanzelfsprekend als doorslaggevend beschouwd. Vandaar dat vanaf het moment dat zij in 1964 weer opstond (en dus geruime tijd voor de oprichting van de eigenlijke IKS), onze stroming de richting weer insloeg van de Gauche communiste de France (Franse Kommunistische Linkerzijde) en altijd de noodzaak verdedigde van een broederlijk debat en samenwerking (uiteraard in helderheid) tussen de krachten van de Kommunistische Linkerzijde. Zelfs voordat Battaglia Comunista daar in 1976 een voorstel toe deed hebben we meerdere maar telkens vruchteloze voorstellen aan deze organisatie gedaan om internationale conferenties te organiseren van de groepen van de Kommunistische Linkerzijde. Daarom ook hebben we enthousiast gereageerd op het initiatief van Battaglia Comunista en hebben we onze uiterste best gedaan om daaraan serieus en vastbesloten deel te nemen. Maar daarom betreurden en veroordeelden we het ook dat Battaglia en de CWO besloten om tijdens de derde conferentie in 1980 die pogingen te beëindigen.

We zijn inderdaad van mening van sommige standpunten van het IBRP verward, fout of onsamenhangend zijn en dat ze verwarring binnen de arbeidersklasse kunnen zaaien of instandhouden. Daarom publiceren we in onze pers regelmatig polemieken waarin die standpunten worden bekritiseerd. Toch zijn we van mening dat het IBRP, vanuit zijn fundamentele beginselen, een organisatie van het proletariaat is en dat hij daar binnen een positieve bijdrage levert tegenover de burgerlijke mystificaties (vooral als hij het internationalisme verdedigt tegenover de imperialistische oorlog). Tot op heden zijn we dan ook van mening dat het belang van de arbeidersklasse gebaat is bij het voortbestaan van een organisatie als het IBRP. Dat is niet jullie analyse van onze eigen organisatie omdat jullie in jullie bijeenkomst met de IFIKS in maart 2002 jullie herhaalden dat “als we tot de conclusie komen dat de IKS een ‘waardeloze’ organisatie is geworden, dan zal ons doel zijn om er alles te doen om haar verdwijning te bevorderen” (IFIKS-Bulletin, nr. 9) en sindsdien zijn jullie ertoe overgegaan om er inderdaad alles aan te doen om dat doel te bereiken.

Het feit dat jullie de inschatting maken dat de IKS een obstakel vormt voor het bewustwordingsproces van de arbeidersklasse en dat het beter zou zijn voor de strijd dat de IKS zou verdwijnen is op zichzelf geen probleem. Dat is hoe dan ook het standpunt dat de verschillende bordigistische kapelletjes altijd hebben verdedigd. Het stelt ons ook geen enkel probleem dat jullie de middelen zoeken om dat doel te bereiken. De vraag is: welke middelen? De bourgeoisie heeft eveneens belang bij de verdwijning van de IKS, net als van de andere groepen van de Kommunistische Linkerzijde. Daarom worden er met name walgelijke campagnes gevoerd tegen deze stroming door haar op één hoop te gooien met de ‘revisionistische’ stroming die een handlanger is van extreem-rechts. Voor de heersende klasse zijn ALLE middelen goed genoeg, daarbij inbegrepen en vooral, leugens en laster. Maar datzelfde geldt niet voor een organisatie die beweert te strijden voor de proletarische revolutie. Net als de andere revolutionaire organisaties van de arbeidersbeweging die aan haar voorafgingen onderscheidde de Kommunistische Linkerzijde zich niet alleen door de programmatische standpunten zoals het internationalisme. In haar strijd tegen de ontaarding van de Kommunistische Internationale en tegen het opportunistisch bergafwaarts gaan van het trotskisme waardoor het in het burgerlijke kamp terechtkwam, beriep de Linkerzijde zich altijd op een methode die gebaseerd was op duidelijkheid, en dus waarheid, vooral tegenover alle vervalsingen waarvan het stalinisme de munitie aanleverde. Marx zei “de waarheid is revolutionair”. Anders gezegd, leugens en meer nog laster zijn geen wapens van het proletariaat maar van de klassenvijand. En de organisatie die daarvan een strijdmiddel maakt, wat ook de juistheid is van de standpunten die in haar programma staan, slaat de weg in naar het verraad of wordt minstens een beslissende obstakel voor de bewustwording van de arbeidersklasse. In dat geval is het beter, en veel meer dan door de aanwezigheid van misvattingen in haar programma, dat zij, vanuit het gezichtspunt van de belangen van het proletariaat, inderdaad verdwijnt.

Kameraden,

We zeggen het heel openhartig: als het IBRP volhardt in de politiek van de leugen, van de laster et, nog erger van het ‘laten zeggen’ en de medeplichtige stilte rond de aktiviteiten van groepjes die dat als hun handelsmerk en bestaansreden hebben, zoals de ‘Círculo’ en de IFIKS, dan geeft hij er blijk van een obstakel te zijn geworden voor de bewustwording van het proletariaat. Het zal een obstakel zijn niet alleen vanwege het diskrediet dat het zou kunnen brengen over onze organisatie (de laatste gebeurtenissen maakten duidelijk dat we ons kunnen verdedigen, zelfs als jullie de inschatting maken dat “de IKS uiteen valt”), maar door het diskrediet en de schande die dergelijk gedrag brengt over de nagedachtenis van de Kommunistische Linkerzijde van Italië, en dus over zijn onschatbare bijdrage. Dan zou het inderdaad beter zijn als het IBRP verdween en “ons doel zal eruit bestaan zijn verdwijning te bevorderen” zoals jullie het zo mooi uitdrukken. Het is natuurlijk duidelijk dat we daarbij alleen gebruik zullen maken van de wapens waarover de arbeidersklasse beschikt en vanzelfsprekend niet van leugens en laster gebruik zullen maken.

Een laatste punt:

De verklaring van 12 oktober van de ‘Círculo’, net als het artikel van de IFIKS in haar Bulletin, nr. 28, zinspeelt op onze zogenaamde “pogingen tot sabotage” tijdens jullie openbare bijeenkomst van 2 oktober in Parijs. Jullie zijn niet vreemd aan dit soort van beschuldigingen omdat de eerste versie van jullie standpuntbepaling over deze openbare bijeenkomst die uitsluitend in het Italiaans verscheen (en niet in het Frans – alweer zo’n mysterie van het IBRP!) zinspeelt op “le avanguardie rivoluzionarie anche laddove scarseggiano, ostacolate nel loro emergere dai miasmi prodotti da una organizzazione in via di disfacimento, come la Cci a Parigi. E' per questo che il Bipr continuerà il suo lavoro anche su Parigi, prendendo tutte le misure necessarie a prevenire ed evitare sabotaggi, da qualunque parte essi vengano.” (de revolutionaire voorhoedes, zelfs als ze klein zijn, en in hun opkomst worden gehinderd door de verpeste atmosfeer die wordt voortgebracht door een organisatie die uiteenvalt, zoals de IKS in Parijs. Daarom zet het IBRP haar werk naar Parijs verder, waarbij alle nodige maatregelen worden genomen om sabotage te voorkomen en te ontlopen, uit welke hoek die ook komt). Vervolgens is het einde van deze passage terug genomen (een bewijs ervan dat jullie niet al te zeker van jullie zaak waren), en met name de verwijzing naar onze ‘sabotage’. Een aantal bezoekers van jullie website en contacten die een e-mail-abonnement hebben op jullie communiqués kon kennis nemen van deze beschuldigingen. En de IFIKS net als de ‘Círculo’ blijven ze vertonen op hun eigen websites zonder dat jullie dat tegenspreken.

Kameraden, als jullie van mening zijn dat wij hebben geprobeerd jullie openbare bijeenkomst in Parijs te saboteren zeg het dan openlijk en leg uit waarom. Dan kunnen we erover van gedachten wisselen met argumenten in plaats van geconfronteerd te worden met achterbakse geruchten.

Een allerlaatst punt. Deze brief gaat voornamelijk over maar één enkele vraag: de publicatie op jullie website van een ‘Verklaring’ waarin de IKS smerig belasterd wordt. Dat wil niet zeggen dat het gebruik (actief of passief) van leugens en laster als ‘strijdmiddelen’ daarmee ophoudt. We herinneren jullie er aan dat we twee brieven hebben geschreven waarin we jullie onder andere hebben gevraagd om stelling in te nemen over een hoogst belangrijke kwestie (behalve als die woorden voor jullie niets meer betekenen): “Denken jullie dat de IKS, zoals de IFIKS onophoudelijk beweert onder de plak zit van de staatskapitalistische agent (die deel uitmaakt van de politie of van een vrijmetselaars-sekte?”

We herinneren er eveneens aan dat tot op de dag van vandaag, zelfs als jullie de diefstal rechtvaardigen die de IFIKS heeft gepleegd van onze abonneebestanden, jullie nog geen uitleg hebben kunnen geven over het feit dat onze abonnees een uitnodiging hebben ontvangen voor jullie openbare bijeenkomst hoewel ze jullie nooit hun adres hebben gegeven. De enige ‘verklaring’ daarvoor bestond eruit dat een lid van het presidium van jullie openbare bijeenkomst van 2 oktober in Parijs zei: “we waren niet op de hoogte van het versturen van deze uitnodigingen en we zijn het er niet meer eens”.

• Als het IBRP deze verzending niet heeft gedaan, wie dan wel?
• Waarom keuren jullie dit initiatief niet goed als jullie wel de diefstal van ons abonneebestand goedkeuren?

Als jullie niet van zins zijn om daarover uitleg te geven aan de IKS, dan vragen we jullie toch om op zijn minst een rectificatie te sturen naar onze abonnees die niet eens noodzakelijkwijs sympathisanten van de IKS zijn.

Tot zover een geheel van kwesties dat voor onze niet is afgesloten. En we zullen het telkens wanneer we dat nodig vinden opnieuw ter tafel brengen als jullie ertoe besluiten om jullie gebruikelijke politiek van stilzwijgen tegenover onze brieven te handhaven.

Ontvang, kameraden, onze kommunistische groeten.

De Internationale Kommunistische Stroming

(1) Die vraag is niet alleen gerechtvaardigd met betrekking tot het verdwijnen van de Verklaring van 12 oktober, maar ook met betrekking tot de opname ervan op de website van het IBRP. Zo werd deze Verklaring nooit opgenomen in het Italiaan hoewel twee andere teksten van de Círculo daar wél verschenen, Presa di posizione del Circolo di Comunisti Internazionalisti sui fatti di Caleta Olivia (Het standpunt van de Círculo de Comunistas Internacionalistas over de gebeurtenissen van Caleta Olivia) en Prospettive della classe operaia in Argentina e nei paesi periferici (Perspectieven van het proletariaat Argentin in Argentinië en de perifere naties) die, paradoxaal, door het IBRP niet in andere talen zijn gepubliceerd. Begrijpe wie het begrijpen kan. We hopen dat in ieder geval de militanten van het IBRP de redenen van deze verbijsterende beslissingen kennen.