België

Recente vakbondsacties versterken greep van de politieke campagnes van de bourgeoisie rond vluchtelingen en terroristische aanslagen

Door IKSonline op

Half november 2015. De week na de terroristische aanslagen in Parijs stonden in de Belgische provincies Namen en Henegouwen syndicale acties en stakingen geprogrammeerd tegen de maatregelen van de regering Michel (indexsprong, hervorming van het pensioenenstelsel, verhoging van de prijs van een aantal basisvoorzieningen, zoals elektriciteit, …). Deze pasten in een beurtrol per provincie in het kader van een uitgebreid syndicaal plan van “acties” om de regering te “dwingen tot sociaal overleg” over deze maatregelen.

Betogingen en stakingen in België, De vakbondsacties leiden slechts tot ontmoediging en tot wanhoop

Door Internationalisme op

Van het Noord- tot het Zuid-station, waren de straten gevuld met rode, groene en blauwe kleuren. Een bonte verzameling van zowat 120.000 mensen afkomstig uit alle regio’s, over de taalgrens heen, die opstapten achter het ‘gemeenschappelijk’ vakbondsfront van socialisten christenen en liberalen. Die donderdag 6 november leek het wel alsof het centrum van het kapitalistische Europa, Brussel, veranderd was in een stad van ‘arbeidersvakbonden’. En dat was slechts het begin van een lange reeks acties, 3 dagen van ‘provinciale’ stakingen en een dag van ‘nationale staking, verspreid van midden november tot midden december, allemaal gericht tegen de maatregelen van de ‘Zweedse’ coalitie van de rechtse partijen (blauw voor de Nederlandstalige en Franstalige Liberalen, geel voor de Christendemocraten en de Vlaamse nationalisten).

Crisis, soberheid en steriele vakbondsacties

Door Internationalisme op

Tot voor kort stelde de bourgeoisie de economische toestand in België nog voor als een uitzondering in Europa. Vandaag ontkent niemand nog de impact van de crisis op het land. Becijferde rapporten en verklaringen van “verantwoordelijken” stapelen zich op om de bevolking op te roepen zich bewust te worden van de rampzalige toestand en de buikriem aan te halen uit solidariteit met het bestaande systeem. Ook hier kondigt de toekomst die de machthebbers ons voorhouden zich alsmaar somberder aan.

Opel, AB InBev: zelfde strijd, zelfde vakbondssabotage

Door Internationalisme op

Donderdag 21 januari stonden twee sociale info's op de voorpagina's: Opel Antwerpen wil sluiten en wil overgaan tot het collectief ontslag van de 2.600 mensen. In totaal zouden 5.000 jobs bedreigd zijn. Anderzijds: Een akkoord redt AB InBev uit een Renault-procedure. Het lijken twee tegenstrijdige situaties: de brouwersonderneming Anheuser-Bush InBev schorst op aandringen van de vakbonden de procedure van aangekondigde ontslagen, terwijl de automobielfabriek Opel Antwerpen gaat sluiten. Zou de vakbondsactie bij InBev beter gevoerd zijn dan bij Opel Antwerpen? In werkelijkheid geven de twee conflicten complementaire aanwijzingen over eenzelfde sociale realiteit.

De verkiezingen dienen enkel de belangen van de bourgeoisie

Door Internationalisme op

Met de intrede van de herfst zien we ook de terugkeer van het verkiezingscarnaval, deze keer op het niveau van de steden en gemeenten; zoals altijd gaat het gepaard met een opstapeling van bluf, politiek gemanoeuvreer, leugens en illusies. Eens te meer zal men ons vragen om onze ‘burgerplicht’ te vervullen, om, door het uitbrengen van onze stem, mee te werken aan een goed beheer van het systeem, deze keer op stedelijk of gemeentelijk vlak, om ons te mobiliseren voor de ‘verdediging van de democratie’. In werkelijkheid zijn de teerlingen al op voorhand geworpen: het is altijd de bourgeoisie die de verkiezingen wint. Op dit verrotte terrein hebben de arbeiders niets te verdedigen. De proletariërs hebben de ervaring al lang opgedaan: of links of rechts het nu haalt, of de een of andere kandidaat verkozen wordt, voor hen komt het neer op dezelfde politiek van onophoudelijke aanvallen op alle levensvoorwaarden van de arbeidersklasse.

De sociaal-democratie in de negentiende eeuw en de oprichting van de BWP: Sociaal-chauvinisme en verraad aan het proletarisch internationalisme

Door Internationalisme op

In de drie vorige delen van deze serie hebben we duidelijk gemaakt hoe de BWP van bij haar oprichting een snelle ontwikkeling in aantal en in invloed doorgemaakt heeft. Het succes van de parlementaire en syndicale strijd voor het bekomen van daadwerkelijke hervormingen zal ervoor zorgen dat het idee zelf van een revolutie steeds meer verdwijnt ten voordele van het uitsluitend nastreven van hervormingen. De zwakheden van de partij veranderen in een doctrine.

De sociaal-democratie in de 19de eeuw en de oprichting van de BWP: De doorbraak van reformisme en opportunisme

Door Internationalisme op

In de vorige artikels in deze reeks hebben we duidelijk gemaakt hoe de BWP doorheen heel zijn totstandkoming getekend werd door een oppervlakkige assimilatie van het marxistisch analysekader en door een diepgaande invloed van de anarchistische ideeën van Proudhon of de putchistische theorieën van Blanqui.

Bijlage: Pensioenen, brugpensioenen, werkloosheid, Waals ‘Marshall-plan’: De aanval op de brugpensioenen is pas het begin!

Door Internationalisme op

De arbeidersklasse heeft alle reden om ongerust te zijn over de voorgenomen einde loopbaan-maatregelen die werden vastgelegd in het ‘herstelprogramma’ dat de regering Verhofstadt voorgelegde aan de ‘sociale partners’. Deze maatregelen worden gekenmerkt door vaagheid en mist, ze verbergen dan ook een omvangrijke aanval op de pensioenen en de sociale zekerheid in het algemeen.
Het gaat ook om het verbergen van een nog breder geheel van aanvallen die de levensomstandigheden van alle arbeiders aanzienlijk zullen verslechteren, en niet alleen die in de de privé-sector waarop ze momenteel direct gericht is. Er wordt gedebatteerd over een geheel van niet minder de 67 maatregelen van de ‘socialistische’ minister Freya Van Den Bossche rond alle aspecten van het economische en sociale leven van de loonarbeiders; van arbeiders en bedienden net als van de werklozen.
Het laatste trimester van 2005 zal daarom een belangrijk moment worden in de afbraak van de levensvoorwaarden van de arbeidersklasse in België, die langer zal moeten werken tegen steeds magerder pensioenen.
Dit roept natuurlijk om een vastbesloten reactie van de arbeidersklasse. Om daartoe te komen is het noodzakelijk dat de vakbondsmanoeuvres aan de kaak worden gesteld die met hun actiedagen alleen proberen om de onvrede te kanaliseren en de gevoelens van onmacht te versterken. Een werkelijke reactie kan alleen op gang komen door weer aan te sluiten bij een ware klassensolidariteit.
Abonneren op RSS - België