Groot-Brittannië

Groot-Brittannië: Studenten/arbeidersbetogingen

Het onderstaande pamflet werd uitgedeeld tijdens op een grote bijeenkomst die op maandag 15 november werd gehouden in King's College, onder auspiciën van de linkervleugel van de vakbond (Education Activists Network). Wij verwelkomen ieder commentaar, en kritiek, en vooral een aanbod om het te verspreiden of te verbeteren en aan te passen in de periode tussen nu en de Actiedag van volgende week.

Stakingen in Engeland: De bouwvakkers in het centrum van de strijdbeweging

De arbeiders van de Londense metro hebben gestaakt om 1000 bedreigde banen te verdedigen. De arbeiders van de Post in Londen en in Schotland hebben strijd aangevat tegen ontslagen, verbroken contracten en het schrappen van jobs. En vooral, en op hetzelfde ogenblik, legden 900 bouwarbeiders van de raffinaderij in Lindsey het werk neer uit solidariteit met 51 van hun makkers die ontslagen waren. Die strijd stak de lont aan een reeks wilde stakingen uit solidariteit in de grootste bouwplaatsen van de energiesector in Groot-Brittannië, toen Total op 19 juni 640 stakers ontsloeg. Deze strijd toont dat we ons 'lot' niet zomaar moeten slikken.

 

Staking en betoging van 24 april in Groot-Brittannië: Voor de eenheid in de strijd

Wij publiceren een pamflet dat door onze afdeling in Groot-Britanië op 24 april uitgedeeld is tijdens de algemene staking van de leerkrachten. Het toont overduidelijk aan dat de problemen en de arbeidersstrijd die we in belgië meemaken in alle europese landen op de dagorde staan.
Op 24 april zullen 250.000 leraren en onderwijzers een ééndags-staking houden tegen het laatste loonbod van de regering. Ander personeel uit het onderwijs, ambtenaren en gemeentearbeiders sluiten zich daar bij aan. In een groot aantal steden worden betogingen en bijeenkomsten gehouden.

Staking en betoging op 24 april 2008 in Groot-Brittannië: Voor eenheid in de strijd

Wij publiceren een pamflet dat door onze afdeling in Groot-Britanië op 24 april uitgedeeld is tijdens de algemene staking van de leerkrachten. Het toont overduidelijk aan dat de problemen en de arbeidersstrijd die we in belgië meemaken in alle europese landen op de dagorde staan.

Voor eenheid in de strijd

Staking in GB van gemeentepersonneel: Het enige antwoord op de aanvallen op de pensioenen is solidariteit van alle arbeiders!

De staking van het gemeentepersoneel tegen de aanvallen op de pensioenen vindt plaats op dezelfde dag waarop er in Frankrijk een algemene staking is tegen de aanvallen op de werkzekerheid van jonge arbeiders. Zo maken twee van de oudste en meest ervaren delen van de internationale arbeidersklasse aan de heersende klasse duidelijk dat ze niet bereid zijn haar aanvallen te slikken. Ze verwerpen de logica van de kapitalisten die wil dat de arbeiders hun levens - en arbeidsvoorwaarden moeten opofferen in het belang het kapitalistisch systeem; de logica die wil dat de gepensioneerden, de werklozen en de werkende arbeiders langer en harder moeten zwoegen om dit systeem in verval overeind te houden.

Staking in GB van gemeentepersoneel : Het enige antwoord op de aanvallen op de pensioenen is solidariteit van alle arbeiders!

De staking van het gemeentepersoneel tegen de aanvallen op de pensioenen vindt plaats op dezelfde dag waarop er in Frankrijk een algemene staking is tegen de aanvallen op de werkzekerheid van jonge arbeiders. Zo maken twee van de oudste en meest ervaren delen van de internationale arbeidersklasse aan de heersende klasse duidelijk dat ze niet bereid zijn haar aanvallen te slikken. Ze verwerpen de logica van de kapitalisten die wil dat de arbeiders hun levens - en arbeidsvoorwaarden moeten opofferen in het belang het kapitalistisch systeem; de logica die wil dat de gepensioneerden, de werklozen en de werkende arbeiders langer en harder moeten zwoegen om dit systeem in verval overeind te houden.

Staking op de luchthaven van Heathrow: Het enige middel om ons te verdedigen is onze klassensolidariteit

Het hervatten van de klassenstrijd wordt op internationale schaal bekrachtigd en heeft dezelfde kenmerken als in Heathrow. Na de arbeidersstrijd bij Mercedes (Daimler-Chrysler) verleden jaar in Duitsland zijn het in juli duizenden arbeiders van het Honda-filiaal in India geweest die op zo’n twintig kilometer van de hoofdstad New Delhi hun solidariteit betuigden met dertig ontslagen kameraden.

Executie bij Stockwell, Londen: De democratische politiekogels van vandaag bereiden de doodseskaders van morgen voor

Op vrijdag 22 juli om 10.00 uur ’s ochtends schoot de politie een 27-jarige Braziliaanse electricien dood, Jean-Charles de Menezes, met vijf kogels die van korte afstand en in koelen bloede werden afgevuurd. De misdaad waarvoor deze jonge arbeider standrechtelijk is geëxecuteerd, was simpelweg dat hij zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bevond, en misschien (er zijn altijd twijfels over de officiële versie) dat hij voor een groep dreigende politiemannen is weggelopen, die hem voor iemand anders aanzagen. Dit gebeurde niet in een favela van Rio de Janeiro en de revolverhelden waren geen leden van een ‘doodseskader’ dat de vrije hand heeft van de autoriteiten, zoals in Brazilië of andere Derde Wereldlanden gebeurt, om ‘anti-sociale elementen’ ‘op te ruimen’, of het nu kleine criminelen zijn of politieke tegenstanders. Het gebeurde in Londen, de hoofdstad van ‘het meest democratische land ter wereld’, en de politieagenten waren ‘bobbies’, wereldwijd beroemd om hun goedaardigheid, die optraden op bevel van ’s werelds meest prestigieuze politieagentschap: Scotland Yard.

Terroristische aanslagen in Londen: ‘Wereldleiders’, ‘Internationale Terroristen’, Allemaal vermoorden zij de arbeiders!

Wie waren de voornaamste slachtoffers van de terroristische aanslagen in het centrum van Londen op 7 juli 2005? Net als in New York in 2001 en Madrid in 2004 hadden de bommen het bewust op arbeiders gemunt, op mensen die metro en bus gebruiken om naar hun werk te reizen. Al Qaïda, dat de verantwoordelijkheid voor deze massamoord heeft opgeëist, beweert dat het handelt uit wraak voor ‘Britse militaire bloedbaden in Irak’. Maar de eindeloze slachtpartijen op de bevolking in Irak is niet de schuld van de werkende mensen in Groot-Brittannië; het is de verantwoordelijkheid van de heersende klassen van Groot-Brittannië, de Verenigde Staten - om niet te spreken van de terroristen van het zogenaamde ‘Verzet’, die dagelijks hun eigen aandeel hebben in het vermoorden van onschuldige arbeiders en burgers in Bagdad en andere Iraakse steden. De architecten van de oorlog in Irak, de Bushs en Blairs, worden ondertussen veilig buiten schot gelaten; de gruweldaden van de terroristen verschaffen hen zelfs het perfecte voorwendsel om hun volgende militaire avontuur te lanceren, net zoals ze dat in Afghanistan en Irak deden in het kielzog van ‘11 september’.

Pagina's

Abonneren op RSS - Groot-Brittannië