Internationalistisch anarchisme

We gebruiken deze uitdrukking om een onderscheid te maken tussen 'official anarchists' die zich nauwelijks onderscheiden van het trotskism in hun steun aan typisch linkse doeleinden (nationale bevrijding, werk in de vakbonden, enzovoort), en de groepen die, hoewel zij zichzelf met de anarchistische en niet de marxistische traditie vereenzelvigen, niettemin aan de internationalistische kant van de klassengrens blijven.

Van internationalisme naar de ‘verdediging van de natie’

De uiteenlopende aard van de reactie van de anarchistische organisaties op de imperialistische slachting in Oekraïne is tamelijk voorspelbaar. Het anarchisme is altijd verdeeld in een hele reeks tendensen. Vandaag wordt de anarchistische ‘familie’ verscheurd door de fundamentele tegenstelling tussen steun aan de imperialistische oorlog en internationalisme. Als linkskommunisten veroordelen we eerste, maar steunen we de pogingen van groepen om tussen te komen in de situatie met een duidelijk internationalistisch standpunt.

Internationalistisch anarchisme en linkskommunisme. Zonder pedanterie de bestaande meningsverschillen tegemoet treden.

In het zomernummer van 2011 Buiten de Orde is een artikel verschenen van de hand van Jan Bervoets, getiteld: ”Over Bolsjewisme en anarchisme. Een individueel antwoord op een uitnodiging tot een collectieve uitnodiging van de IKS.” In dit zomernummer reageert Jan Bervoets op de driedelige reeks, verschenen in Wereldrevolutie: “Kommunistische linkerzijde en internationalistisch anarchisme”.

Open discussie onder internationalisten: Over het klassekarakter van de Russische Revolutie

Wij verwelkomen de publicatie van het onderstaande artikel in de Vrije Communist. Het vormt een serieuze bijdrage tot het ontwikkelen van het debat tussen organisaties die zich stellen op het internationalistisch karakter van de strijd en die de parlementaire weg van duurzame, fundamentele verbeteringen binnen het kapitalisme als een illusie afwijzen. Want buiten onze meningsverschillen, die soms belangrijk zijn, delen wij immers wezenlijke revolutionaire standpunten: het internationalisme, de afwijzing van elke samenwerking en van elk compromis met burgerlijke politieke krachten, de verdediging van het beginsel dat ' de arbeiders de strijd zelf in eigen hand moeten nemen’.

Kommunistische linkerzijde en internationalistisch anarchisme (deel III) Welke geest moet het debat animeren?

Deze reeks artikelen heeft tot doel aan te tonen dat de leden van het Linkskommunisme en de internationalistische anarchisten de plicht hebben om het debat aan te gaan en zelfs om samen te werken. De reden hiervan is eenvoudig. Buiten onze meningsverschillen, die soms belangrijk zijn, delen wij wezenlijke revolutionaire standpunten: het internationalisme, de afwijzing van elke samenwerking en van elk compromis met burgerlijke politieke krachten, de verdediging van het beginsel dat ' de arbeiders de strijd zelf in eigen hand moeten nemen’... (1)

Kommunistische linkerzijde en internationalistisch anarchisme (deel II) Over hoe de moeilijkheden in de discussie te overwinnen

In het eerste deel van deze nieuwe artikelenreeks hebben we geprobeerd aan te tonen op welke fundamentele punten de internationalistische anarchisten en de Kommunistische Linkerzijde elkaar naderen. Zonder te ontkennen dat er belangrijke meningsverschillen bestaan, vormt voor de IKS een essentieel aspect in ieder geval de vastberaden verdediging van de autonomie van de arbeidersklasse door te weigeren:

Kommunistische linkerzijde en internationalistisch anarchisme (deel I) Wat wij gemeenschappelijk hebben

Sinds een jaar of drie hebben bepaalde anarchistische individuen en groepen en de IKS een aantal obstakels verwijderd door het aan te durven op een open en broederlijke manier in discussie te gaan. De onverschilligheid of het wederzijds afwijzen, a priori en stelselmatig, van het anarchisme en van het marxisme heeft plaats gemaakt voor de wil tot discussie, tot het begrijpen van elkaars standpunten, tot het eerlijk vaststellen van de punten van overeenkomst en verschil.

De anarchisten en de oorlog (deel III): Van de Tweede Wereldoorlog tot vandaag

Sinds de ineenstorting van de stalinistische regimes en van het Oostblok gaan de organisaties van het officiële anarchisme er prat op schone handen te hebben in de botsing tussen het Oostblok en het Westblok en zij onderhouden de legende van een onverzettelijke oppositie tegenover de militaire blokken: “De anarchisten waren verdeeld over het probleem van de blokken. De meerderheid besloot zich te verzetten zowel tegen Oost als tegen West…”(1).

Het anarchisme tegenover de imperialistische blokken

De anarchisten en de oorlog (II): De deelname van de anarchisten aan de Tweede Wereldoorlog

Bij het naderen van de Tweede Wereldoorlog, na de nederlaag van de revolutionaire golf van de jaren 1920, waarbij de Russische revolutie afstierf aan haar isolement en vervolgens vermoord werd door de wereldbourgeoisie en het stalinisme, triomfeerden de contrarevolutie en de verplettering van het wereldproletariaat. In die context zal het anarchisme een fatale stap zetten in zijn evolutie.

De Anarchisten en de oorlog (I): De Anarchisten en de Eerste Wereldoorlog

In het huidige anarchistische milieu, met name in Frankrijk en Rusland, ontwikkelen er zich debatten tussen twee tegengestelde opvattingen waarbij een bepaald deel zoekt om zich af te zetten tegen de nationalistische benadering die vervat zit in het regionalisme, de ‘etno-identiteit’ en de nationale bevrijdingsstrijd, vraagstukken die dikwijls kenmerkend zijn voor de zwakheden van het geheel van dit milieu.

FORUM VAN DE CNT-AIT: Kunnen wij solidair zijn zonder éénheid?

Wij publiceren hieronder een tussenkomst omtrent het vraagstuk van de eenheid en solidariteit die verschenen is op een discussieforum van de CNT-AIT. Deze tussenkomst is van bijzonder belang omdat ze een aantal wezenlijke en historische aspecten behandelt van de arbeidersstrijd.

‘Neen aan de eenheid, ja aan de solidariteit'

Pagina's

Abonneren op RSS - Internationalistisch anarchisme