Het huidige imperialistische bloedbad in het Midden-Oosten is slechts de laatste in meer dan een eeuw van bijna permanente oorlog die het wereldkapitalisme sinds 1914 heeft gekenmerkt.

De moord op miljoenen weerloze burgers, de volkerenmoorden, het in puin schieten van steden en zelfs hele landen hebben niets opgeleverd behalve de belofte van meer en ergere gruweldaden in de toekomst.

De rechtvaardigingen of ‘oplossingen’ die door de verschillende, vechtende imperialistische machten, groot of klein, voor het huidige bloedbad worden gegeven, zijn, net als alle voorgaande, een gigantische misleiding om de uitgebuite arbeidersklasse te pacificeren, te verdelen en voor te bereiden op een broedermoord in naam van de ene nationale bourgeoisie tegen de andere.

Vandaag komt een regen van raketten en granaten neer op de mensen die in Israël en Gaza wonen. Aan de ene kant Hamas. Aan de andere kant het Israëlische leger. In het midden arbeiders die worden gebombardeerd, doodgeschoten, geëxecuteerd en gegijzeld. Duizenden zijn al omgekomen.

Overal ter wereld roept de bourgeoisie ons op om partij te kiezen. Voor het Palestijnse verzet tegen de Israëlische onderdrukking. Of voor het Israëlische antwoord op het Palestijnse terrorisme. Elk hekelt de barbaarsheid van de ander om oorlog te rechtvaardigen. De Israëlische staat onderdrukt het Palestijnse volk al tientallen jaren, met blokkades, intimidatie, controleposten en vernederingen. Palestijnse organisaties hebben onschuldige mensen gedood met messteken en bomaanslagen. Elke partij roept op tot het vergieten van het bloed van de ander.

Deze dodelijke logica is de logica van de imperialistische oorlog! Het zijn onze uitbuiters en hun staten die altijd een genadeloze oorlog voeren om hun eigen belangen te verdedigen. En wij, de arbeidersklasse, de uitgebuitenen, betalen altijd de prijs, met ons leven.

Voor ons, proletariërs, valt er geen kant te kiezen, we hebben geen vaderland, geen natie om te verdedigen! Aan beide kanten van de grens zijn we klassenbroeders! Noch Israël, noch Palestina!

Alleen het verenigde internationale proletariaat kan een einde maken aan deze toenemende slachtingen en de imperialistische belangen die erachter schuilgaan. Deze unieke, internationalistische oplossing, voorbereid door een handvol kommunisten van de Linkerzijde van Zimmerwald, werd bekrachtigd in oktober 1917 toen de revolutionaire strijd van de arbeidersklasse het kapitalistische regime in Rusland omver wierp en haar eigen politieke klassemacht vestigde. Door zijn voorbeeld inspireerde Oktober een bredere, internationale revolutionaire beweging die de beëindiging van de Eerste Wereldoorlog afdwong.

De enige politieke stroming die de nederlaag van deze revolutionaire golf overleefde en de militante verdediging van het internationalistische beginsel handhaafde, was de Communistische Linkerzijde. In de jaren 1930 hield zij vast aan deze fundamentele lijn van de arbeidersklasse tijdens de Spaanse oorlog, de Chinees-Japanse oorlog, terwijl andere politieke stromingen zoals de stalinisten, trotskisten of anarchisten hun imperialistische kamp kozen dat deze conflicten veroorzaakte. De Communistische Linkerzijde handhaafde haar internationalisme tijdens de Tweede Wereldoorlog terwijl die andere stromingen deelnamen aan het imperialistische bloedbad dat werd voorgesteld als een strijd tussen ‘fascisme en antifascisme’ en/of verdediging van de ‘Sovjet’ Unie.

Vandaag de dag houden de schaarse georganiseerde militante krachten van de Communistische Linkerzijde nog steeds vast aan deze internationalistische onverzettelijkheid, maar hun schaarse middelen worden nog verder verzwakt door de versplintering in verschillende groepen en een wederzijds vijandige, sektarische geest.

Daarom moeten deze uiteenlopende krachten, tegenover een steeds verder afglijden naar imperialistische barbarij, een gemeenschappelijke verklaring openbaar maken tegen alle imperialistische machten, tegen de oproepen tot nationale verdediging achter de uitbuiters, tegen de hypocriete pleidooien voor ‘vrede’, en voor de proletarische klassenstrijd die leidt tot de communistische revolutie.
ARBEIDERS VAN ALLE LANDEN, VERENIGT U!

Internationale Kommunistische Stroming
Internationalist Voice

17.10.2023

---------------------------------------------------

Waarom deze oproep?

Slechts 20 maanden geleden, na de Russische invasie in Oekraïne, werd door de IKS een soortgelijke gemeenschappelijke verklaring voorgesteld aan de linkscommunistische groepen. De groepen die het voorstel wel ondertekenden hebben, afgezien van het IKS - Istituto Onorato Damen, Internationalist Voice, International Communist Perspective (Zuid-Korea) - daarna twee Discussiebulletins van de groepen van de Communistische Linkerzijde opgesteld waarin ze hun respectievelijke standpunten en meningsverschillen bediscussieerden en gezamenlijke openbare bijeenkomsten gehouden.

Andere groepen van de Communistische Linkerzijde weigerden de oproep echter te ondertekenen (of reageerden helemaal niet) ook al waren ze het eens met het internationalistische beginsel ervan. Gezien de nog grotere urgentie van het gezamenlijk verdedigen van dit beginsel vandaag vragen we deze groepen - hieronder opgesomd - om deze oproep te heroverwegen en te ondertekenen.

Eén argument tegen het ondertekenen van de gemeenschappelijke verklaring over Oekraïne was dat andere meningsverschillen tussen de groepen te groot waren om dit toe te laten. Het bestaan van deze belangrijke meningsverschillen valt niet te ontkennen, of het nu gaat om kwesties van analyse, theoretische kwesties, opvatting over de politieke partij, of zelfs over de voorwaarden van lidmaatschap voor militanten. Maar het meest dringende en fundamentele principe van het proletarisch internationalisme, de klassengrens die algemene revolutionaire organisaties onderscheidt, is veel belangrijker. En een gemeenschappelijke verklaring over deze kwestie betekent niet dat de andere verschillen vergeten worden. Integendeel, de Discussiebulletins laten zien dat een forum voor debat daarover mogelijk en noodzakelijk is.

Een ander argument was dat een meer praktische invloed van het internationalistische perspectief in de arbeidersklasse nodig was, breder dan een oproep beperkt tot de Communistische Linkerzijde. Natuurlijk willen alle internationalistische militante communistische organisaties meer invloed in de arbeidersklasse. Maar als internationalistische organisaties van de Communistische Linkerzijde niet eens in staat zijn om op cruciale momenten van imperialistische conflicten praktisch gezamenlijk op te treden op basis van hun fundamentele beginsel, hoe kunnen ze dan verwachten serieus genomen te worden door bredere delen van het proletariaat?[1]

Het huidige Israël-Palestina conflict, gevaarlijker en instabieler dan alle voorgaande, minder dan twee jaar na het opnieuw uitbreken van de imperialistische oorlog in Oekraïne, en naast vele andere imperialistische conflicten die onlangs opnieuw zijn opgelaaid (Servië/Kosovo, Azerbeidzjan/Armenië, en de toenemende spanningen tussen de VS en China over Taiwan) betekent dat een gemeenschappelijke internationalistische verklaring nog dringender is dan voorheen.

Daarom vragen we de volgende groepen rechtstreeks en publiekelijk om hun bereidheid te tonen om de hierboven afgedrukte verklaring tegen de imperialistische oorlog mede te ondertekenen, die dan zo nodig kan worden aangepast of geherformuleerd volgens het gemeenschappelijke internationalistische doel:

Aan:

Internationalistische Communistische Tendens
PCI (Programma Comunista)

PCI (Il Partito Comunista)

PCI (Le Prolétaire, Il Comunista)

Istituto Onorato Damen)

Andere groepen buiten de Communistische Linkerzijde die het eens zijn met de internationalistische standpunten, die in deze oproep worden verdedigd, kunnen hun steun aan deze oproep bekendmaken en deze verspreiden.