Minder dan een maand geleden verscheen met veel bombarie een ‘Kring van Internationalistische Kommunisten’ van Argentinië waaraan de herrieschoppers van de IFIKS (en jammer genoeg een groep van de Kommunistische Linkerzijde, het IBRP) veel publiciteit verleenden.

Als een nieuwe politieke groep zijn opwachting maakt (of als die een belangrijke standpuntwijziging onderneemt) is het noodzakelijk te analyseren waar die vandaan komt, waarmee zij gebroken heeft en waar zij naar toe wil. Dat is een vraag van verantwoordelijkheid omdat we geen geloofwaardigheid kunnen verlenen aan de eerste de beste. Dit is des te noodzakelijker tegenover een groep die zijn eerste stappen onderneemt met een keiharde aanval op de IKS door middel van twee verklaringen (1): de één verspreid door de IFIKS op 2 oktober bij de openbare bijeenkomst van het IBRP in Parijs, de andere (gedateerd 12 oktober) gepubliceerd op de websites van de IFIKS en het IBRP (waarin de “misselijk makende methodologie van de IKS” worden aangeklaagd (2).

Volgens het oude beginsel van het marxisme dat al in de Duitse Ideologie van Marx werd verwoord gaan we niet uit van wat deze ‘kring’ van zichzelf zegt, maar van wat hij werkelijk is in overeenstemming met zijn standpunten en, vooral, zijn daden.

Aan het eind van september verscheen de ‘Círculo’ uit het niets met de lancering van een nieuwe publicatie – Revolución Comunista, nr. 1 (tweede periode) en een document getiteld Perspectieven van het proletariaat in Argentinië en in de perifere landen voor de huidige periode. Deze houding staat in volkomen tegenspraak tot wat altijd een traditie is geweest in de arbeidersbeweging, zoals we al benadrukten in de eerste van de al genoemde documenten: “Momenteel verschijnt er schijnbaar uit het niets een nieuwe groep, en die nergens zijn band met de NCI duidelijk maakt, die zichzelf uitroept tot ‘NCI, tweede periode’ waarbij de standpunten van de NCI die we regelmatig publiceerden worden verworpen. We zijn van mening dat een dergelijke ommezwaai enige politieke verklaring behoeft van de kant van deze nieuwe ‘Kring’ (die zichzelf op het web presenteert onder de naam van ‘Círculo de Comunistas Internacionalistas’), maar waaraan het tot op heden heeft ontbroken.” (Círculo de Comunistas Internacionalistas (Argentinië): Een vreemde verschijning).

Het is verbazingwekkend, maar de dag onmiddellijjk na publicatie van ons artikel verschijnt er op de website van de ‘Círculo’ een korte verklaring getiteld Wie zijn wij?, (vol van grammaticale en redactionele fouten die de haast verraadden waarmee hij werd samengesteld) en waarin beweerd wordt: “De Círculo de Comunistas Internacionalistas is een groep van revolutionaire militanten afkomstig uit Argentinië die gevormd werd na een lang proces van debat en schifting eerst als Núcleo Comunista Internacional, en vervolgens als Círculo de Comunistas Internacionalistas waarbij de naamsverandering voorkomt uit het feit dat binnen deze groep een nieuwe ontwikkelingsfase aanbrak gebaseerd op het perspectief van de opbouw, door de hergroepering van revolutionairen, van de KOMMUNISTISCHE WERELDPARTIJ en de absolute verwerking van het kommunistische programma.” (3).

Deze opeenvolging van net zo hoogdravende als vage frasen bieden niet de minste verheldering over de oorsprong van de ‘Círculo’, hoewel het lijkt aan te geven dat deze uit de Núcleo Comunista Internacional (NCI) voorkomt. Het is bijgevolg nodig na te gaan of er tussen beide een band van continuïteit bestaat. Anders gezegd: is de nieuwe ‘Círculo’ daadwerkelijk het product van een “nieuwe ontwikkelingsfase” van de NCI of, in tegendeel, veronderstelt zij een breuk met deze groep en een aanval op de bijdragen die deze heeft geleverd?

De waarheid van ‘Círculo’ bewijst zichzelf in de praktijk

Het programma van de kommunistische organisaties kan niet worden teruggebracht tot een geheel van politieke standpunten over oorlog, vakbonden, crisis, enzovoort. Het omvat eveneens en vooral een handelwijze gebaseerd op de beginselen van de proletarische moraal (4) en een functioneren in overeenstemming met de beginselen van eenheid, solidariteit en vertrouwen die niet alleen een georganiseerde activiteit van kommunistische militanten mogelijk maakt, maar die tevens de basis vormt voor de toekomstige maatschappij.

Nadere beschouwing van één van de eerste activiteiten van deze ‘Círculo’ laat duidelijk een ontwikkeling zien die we gemakkelijk kunnen vergelijken met de ‘misselijk makende methoden’ die deze ‘Círculo’ aan de IKS toeschrijft.

De ‘Círculo’ verscheen op het internationale toneel van de Kommunistische Linkerzijde onder de beschermende mantel van de IFIKS die haar salonfähig maakte door haar (bovengenoemde) ‘Verklaring’ van 2 oktober te verspreiden waarin zij de veroordeling van de IFIKS door de NCI verwierp en zich er op toelegde de IKS met laster te overladen.

Dit gaf goed zicht op de morele aanblik van de pasgeborene die meteen zijn eerste stapjes zette aan de hand van een splintergroep (de IFIKS) die gegrondvest was op verklikkerij, diefstal en laster (5).

Dat wordt bevestigd door de ‘methode’ waarin dit zogenaamde ‘kleine groepje’ (om een van haar geliefde uitdrukkingen te gebruiken) een totale koerswijziging rechtvaardigt die er uit bestaat dat het gedrag van een groep die ze een maand eerder (“door lezing van de publicaties van zowel de IKS als de Interne Fractie van de IKS”) beschouwde als “vreemd aan de arbeidersklasse en aan de Kommunistische Linkerzijde” vervolgens behandelt als “kameraden” en daarmee een enthousiaste samenwerking te beginnen. Deze houding vertoont zoveel lichtzinnigheid dat ze niets goeds voorspelt voor de proletarische militanten die heel goed weten dat er alleen iets positiefs kan worden gebouwd op loyaliteit, eerlijkheid en volkomen doorzichtigheid.

Zelfs de betrekkingen tussen de ‘Círculo’ en de IFIKS leiden tot verontrustende conclusies. Ons bereikte een email afkomstig van de ‘Círculo’ waarin deze zich tot de IFIKS richt in de volgende termen: “BESTE KAMERADEN: volgend op de informatie die we jullie in een eerdere email stuurden en na raadpleging van de kameraden, is er besloten dat één van hen wordt aangesteld om een tekst te redigeren waarin afstand wordt genomen niet alleen van de verklaring van mei 2004 van de NCI, maar eveneens om een verklaring op te stellen waarin we ons solidariseren met de IFIKS, gedateerd 2 oktober 2004, omdat de verklaring van de NCI waarschijnlijk die dag op de op de website van de IKS zal verschijnen; we kennen de reden niet waarom we daarvan op de hoogte zijn gesteld. HOE DAN OOK, WE GEVEN JULLIE TOESTEMMING OM DIE TE VERSPREIDEN ALS JULLIE VAN MENING ZIJN DAT HET CORRECT OF NUTTIG IS VOOR HEEL HET PROLETARISCH POLITIEK MILIEU EN VOOR DE KOMMUNISTISCHE MILITANTEN.”

We kunnen uit deze email afleiden dat er contacten bestonden tussen de ‘Círculo’ en de IFIKS vóór 2 oktober, de datum waarop deze verklaring waarin “afstand wordt genomen” werd geredigeerd. Dat werpt een vreemd licht op het twijfelachtige gedrag van degene die had meegewerkt aan de veroordeling van de IFIKS als groep “vreemd aan het proletariaat en aan de Kommunistische Linkerzijde” maar die desondanks samenwerkt met deze zogenaamde ‘fractie’ alsof er niets aan de hand was.

De auteur van deze verklaringen legt verschillende maatstaven aan. Hij gelooft “misselijk makende methoden” te ontwaren bij de IKS maar ruikt niets van de misselijk makende leugens die de IFIKS in haar presentatie van de ‘Verklaring’ van 2 oktober ten beste geeft:

1. “De meest recente (eind september) van haar uitwassen [er wordt gedoeld op de IKS] is de publicatie in haar pers en op haar website van een standpuntbepaling gedateerd 22 mei laatstleden waarin we worden aangeklaagd, en die ze onderhands door gekonkel en chantage, aan de militanten van de NCI in Argentinië hebben ontfutseld.”

Behalve als hij lijdt aan selectief geheugenverlies weet het individu dat deze ‘Círculo’ oprichtte heel goed dat er geen enkel gekonkel en geen enkele chantage van onze kant aan te pas kwam.

2. “het volstaat vast te stellen dat het ‘in alle haast’ was – volgens de eigen woorden van de kameraden van de Kring – dat de NCI deze tekst aannam. Dat wil zeggen onder druk en zelfs onder dictaat – zoals de samenstelling bewijst – van de delegatie van de ‘IKS’ die naar de Argentijnse kameraden was gestuurd.”

In deze passage staan ongeveer evenveel leugens als woorden. Haast? De NCI kende de IFIKS sinds eind 2003 en om haar ‘argumenten’ te kennen volstond het haar bulletins te lezen (de IFIKS stuurt die overal rond, met inbegrip van aan hen die ze niet willen ontvangen). Anderzijds was er 22 mei geen enkele delegatie van de IKS in Argentinië aanwezig. Tenslotte heeft niemand iets gedicteerd aan de leden van de NCI. Deze leugen is bovendien een belediging voor het bevattings- en beoordelingsvermogen van deze kameraden.

3. “Tenslotte blijkt de onwaardige wil tot manipuleren en de chantage op de Argentijnse kameraden duidelijk uit het laatste punt van de tekst, punt 14, waarin men ze laat stemmen: ‘toestemming te verlenen aan de IKS, als die het nuttig acht, om deze tekst te publiceren, bij iedere gelegenheid die het geëigend vindt.’ Is dat geen blanco cheque, ‘een tol op de toekomst’, erop gericht de kameraden voor eeuwig te compromiteren?”

Dit punt 14 was vrijwillig door de NCI toegevoegd zonder het minste verzoek, expliciet of impliciet, van onze kant.

Deze reeks van leugens laat de NCI naar voren komen als een weinig verantwoordelijke groep die zich gemakkelijk laat beïnvloeden en misleiden. Als de ‘Círculo’ er werkelijk op uit was geweest een “nieuwe ontwikkeling” van de NCI op gang te brengen dan zou het dergelijke leugens met verachting hebben aangeklaagd. We durven er een weddenschap op af te sluiten dat haar antwoord zal bestaan uit een beschaamd stilzwijgen dan wel een nieuwe regen van aanvallen op de IKS, voorzien van “een heel palet aan bijvoeglijke naamwoorden” (om een van haar gekleurde uitdrukkingen te gebruiken).

De bluf van de ‘Círculo’

In ons artikel (gepubliceerd op onze website): Círculo de Comunistas Internacionalistas: Nog een vreemde verschijning, stelden we de vraag: “Maar wellicht gaat deze ‘kleine kern’ nu een... derde ‘Verklaring’ afleggen waarin zij eindelijk de ‘waarheid’ zal ontsluieren”, of die, zoals we daaraan in een noot toevoegden “zoals stelselmatig de gewoonte is bij de IFIKS, een flinke dosis stroop te smeren om de mond van het IBRP die haar verklaring publiceerde.”

De twee voorspellingen komen uit. Verderop zullen we zien hoe de ‘Círculo’ met de IFIKS rivaliseert met het stroop smeren rond de mond van het IBRP. Maar een klein deel van de waarheid rond de ‘Círculo’ begint al duidelijk te worden. Natuurlijk vertelt dit document ons niet de hele waarheid over de “misdadige” inhoud van de telefoon-gesprekken die we voerden met leden van de NCI (“het is heel ‘merkwaardig’ dat deze nieuwe ‘verklaring’ met geen woord rept over de inhoud van deze telefoongesprekken om de ‘misselijk makende’ aard van de IKS-methode duidelijk te maken”). Daarover bewaart de auteur van de ‘Verklaring’ van 21 oktober het stilzwijgen ondanks dat het de enige manier is waarop de ‘misselijk makende’ methode van de IKS kan worden aangetoond. Misschien komt dit stilzwijgen voort uit het feit dat als onze Webmaster de inhoudt ervan zou onthullen hij niet geloofwaardig staande zou kunnen houden dat “deze telefoongesprekken niet onschuldig waren. Zij hadden de achterbakse bedoeling om onze kleine kring, of zijn militanten op individueel vlak te vernietigen door wederzijds wantrouwen op te wekken en door de kiemen van verdeling te zaaien in de rangen van onze kleine groep.” We kunnen echter een andere hypothese opstellen: onze verontwaardigde Webmaster kent de inhoud van deze telefoongesprekken helemaal niet. Maar in zijn zieke verbeelding kunnen ze geen andere zin hebben dan de vernietiging van “de kleine kring gebaseerd in Argentinië”. Wanneer dat klopt hebben we bijgevolg te maken met een geval van paranoia.

Het deel van de waarheid dat erin doorschijnt bestaat uit wat de ‘Círculo’ werkelijk vertegenwoordigt. Een overvloed aan teksten die verschijnen en verdwijnen laten een overduidelijke hevige opwinding zien. Die indruk wordt nog beeldend versterkt door een overdaad aan knipperende hamers en sikkels die doen denken aan de lichtjes van een kerstboom (7)! Een “bibliotheek van kommunistische schrijvers”, die vier of vijf teksten omvat, dient als lokmiddel. Maar naast de link naar deze ‘bibliotheek’ verschijnt de ‘verrassing’: een andere link, verborgen achter het etiket ‘New’ die ons al enkele dagen voert naar een pagina genaamd “Argentina Roja” en alwaar de “Nationale Kaderschool van de Kommunistische Partij van Argentinië” opdoemt compleet met foto van Che Guevara en waar we kennis kunnen maken met de werken van Mao, van Stalin, enzovoort. En te midden van dit leerzame gezelschap vinden we weer een link naar de ‘Círculo’ die een plaatsje heeft verworven in het stalinistische milieu onder het mom een “pagina bevattende een archief van kommunistische schrijvers” te zijn (sic!) (9).

Vanwaar dit diplomatiek festijn met het stalinisme, dat wil zeggen met één van de ergste vijanden van het proletariaat (10)? Het valt moeilijk uit te maken, maar wellicht geeft de Webmaster uitleg in één van de vele zich snel vermenigvuldigende verklaringen van de ‘Círculo’. Wij hebben er alvast een: er wordt de llusie gewekt van een aktiviteit die helemaal niet bestaat.

De verschillende verklaringen moeten ook de indruk wekken dat de kameraden van de oude NCI zonder reserve achter de nieuwe praktijken van de ‘kleine kern’ zouden staan. Tot walgen toe wordt er de nadruk op gelegd dat alle beslissingen ‘collectief’ worden genomen. Deze ziekelijke obsessie om het ‘collectieve’ karakter van de ‘Círculo’ te bewijzen voert de auteur tot grappige nodeloze herhalingen. Enkele bloempjes daaruit:

“Aldus, gewaarschuwd door deze misselijk makende methode van de kant van de huidige leiding van de IKS, klagen wij, militanten van de Kring van Internationa-listische Kommunisten, de IKS aan bij unanieme beslissing van elk van de militanten van deze kring afzonderlijk.”

De militanten klagen de IKS aan bij unanieme beslissing van elk van de militanten afzonderlijk! Het is duidelijk dat iedere militant unaniem met zichzelf is en dat iedere militant beslist door een unanieme beslissing van elk van de militanten! Bestaat een dergelijke overvloed aan ‘unanieme militanten’ ook buiten de ‘unanieme’ verbeelding van de auteur?

“Daarom is het met unanimiteit (sic) op verzoek van de kameraden die werden opgebeld door de IKS om de kiemen van wantrouwen en van vernietiging van onze kleine groep te zaaien, dat ze van het geheel van de leden van de Círculo van Comunistas Internacionalistas de totale verwerping van de politieke methodologie van de IKS vragen.”

Hoe kan het dat hier “bij unanimiteit”, dat wil zeggen door het geheel van de kameraden van het geheel van de kameraden wordt gevraagd om een unanieme beslissing om de “misselijk makende methodologie van de IKS” aan te klagen? Of het één of het ander: ofwel er bestaat binnen de ‘Círculo’ een aanzienlijk wanorde bij het nemen van unanieme beslissingen, ofwel de auteur haalt in zijn koortsachtige verbeelding van alles door elkaar.

Deze rijkdom aan verbeelding blijkt er ook uit dat de ‘Círculo’ buiten ‘unanieme’ militanten ook nog beschikt over ‘nauwe contacten’: “Of de IKS het nu leuk vindt of niet, de verklaringen van 2.10.04 en van 12.10.04 waren geen individueel maar een collectief werkstuk, meest van al de eerste verklaring waarvoor we overleg pleegden met onze meest nabij staande contacten en we kunnen zeggen dat deze kameraden de houding en de handelwijze van de IKS tijdens de openbare bijeenkomst [van het IBRP] in Parijs eveneens verwerpen.”

Dat is wel heel openlijk! Bij zijn inspanningen om aan te tonen hoe ‘collectief’ de ‘Círculo’ wel niet is maakt de auteur zichzelf belachelijk: de ‘Círculo’ beschikt naast ‘unanieme militanten’ ook nog over ‘meest nabij staande contacten’ die, tijdens het ‘overleg’ rond een verklaring waarvan de inhoud bestaat uit het verwerpen van de veroordeling van de IFIKS door de NCI, ertoe kwamen om “de houding en handelwijze van de IKS” tijdens de openbare bijeenkomst (van het IBRP) in Parijs te veroordelen maar waarover de verklaring met geen woord rept, onder andere omdat die geschreven was voordat deze bijeenkomst plaatsvond!

Een Spaans spreekwoord zegt: “Vertel me waar je mee opschept, dan zeg ik je wat je tekort komt.” Zoveel verbetenheid in het aantonen van de ‘collectieve’ en ‘unanieme’ aard van de ‘Círculo’ verbergt naar alle waarschijnlijkheid de bittere waarheid dat de ‘Círculo’ niets dan bluf is waarachter niets anders schuilgaat dan de ongebreidelde verbeelding en het ongebreidelde activisme van haar auteur en Webmaster (11)!

Aan de halsstarrigheid van dit individu om de hele wereld voor de gek te houden – met inbegrip van zichzelf – over de “collectieve unanimiteit” van de ‘Círculo’ moeten we ook niet teveel tijd verspillen omdat er nu eenmaal veel gekken zijn die zichzelf voor Napoleon houden en die we toch niet van hun vergissing kunnen overtuigen. Dat gezegd hebbende is het probleem dat deze koortsachtige activiteiten ten doel hebben ons te belasteren en anderzijds zijn ze gefundeerd op bedrog: zich beroepen op de ‘continuïteit’ met de NCI waarvan de bijdrage aan het Argentijnse proletariaat niet verloren mag gaan.

De aanval van de ‘Círculo’ op de bijdrage van de NCI

In een recente brief aan de NCI hebben we de balans opgemaakt van haar bijdrage met een nadruk op:

• “de verwerping, samen met de IKS, van de gevaarlijke misleiding van de revoltes van klassensamenwerking en de verdediging van de ware strijd van het proletariaat, waarbij de onsamenhangendheid en het gevaar van de analyses van het IBRP over dit vraagstuk duidelijk werd gemaakt;
• de verdediging van de beslissende rol van het proletariaat in de centrale landen van het kapitalisme tegen de anti-‘eurocentristische’ misleidingen van de GCI;
• de ontmaskering van de ‘piquetero’-beweging;
• de energieke veroordeling van het smerige werk van de zogenaamde IFIKS waarvan de enige bestaansreden bestaat uit het in dienst van de heersende klasse in diskrediet brengen van de meest samenhangende organisatie van de Kommunistische Linkerzijde”.

Bovenop deze inbreng moeten we de nadruk leggen op de verdediging van de analyse van het verval en de ontbinding van het kapitalisme, van de irrationaliteit van de impe-rialistische oorlog, enzovoort.

Wat biedt de ‘Círculo’, die beweert een voortzetting van de NCI te zijn?

Als we de overkokende teksten die op haar website zijn verschenen analyseren dan worden we twee tegengestelde hoofdlijnen gewaar die vreedzaam naast elkaar bestaan.

Enerzijds, waarschijnlijk als knipoog naar de nieuwe bondgenoten van de stalinistische site ‘Argentina Roja’, vinden we in de verklaring Wie zijn wij? standpunten van een politiek gevaarlijke dubbelzinnigheid: zo wordt er gesproken van “monopolistische kapitalisme”, een allang achterhaalde fase van het kapitalisme die de geliefde analyse vormt van stalinistische auteurs. In vage termen wordt “socialisatie van de industrie, van diensten en de basisplanning van de productie en de collectieve rijkdom” aanbevolen, in een bewust dubbelzinnige frase die de deur opent voor om het even welk staatskapitalistische politiek of programma (waaraan wordt voorbijgegaan als centraal vraagstuk net als aan de veroordeling van de stalinistische regimes). De stalinistische en trotskistische partijen “zijn niet meer dan overheersingsorganen die proberen de klassenstrijd binnen een institutioneel kader te houden”. De uitdrukking “institutioneel kader” is ruim genoeg om van alles en nog wat te kunnen betekenen, maar veelzeggender is wat met een dergelijke analyse wordt verborgen dat deze organismes juist het meest doeltreffend zijn wanneer ze kapitalistische doelen naar voren schuiven voor strijd en voor ‘radicale’ bewegingen buiten het ‘institutionele kader’.

Naast dit geflirt met het stalinisme wordt de deur geopend voor standpunten die zich binnen het proletarisch politieke kamp bevinden maar die een achteruitgang betekenen ten opzichte van de standpunten die door de NCI worden verdedigd.

Noch in Revolución Comunista, nr. 1 (tweede periode), noch in het document getiteld Perspectieven voor het proletariaat in Argentinië en de perifere land voor de huidige periode worden de twee kapitale analyses aangehaald die de sterke punten van de NCI vormden: het aanklagen van de revoltes van december 2001 en de ‘piquetero’-beweging. Welke ‘perspectieven’ kunnen er aan het proletariaat in Argentinië worden aangeboden onder weglating van deze twee analyses?

Tezelfdertijd worden twee standpunten aan het oog ont-trokken die geheel en al samenhangen met het marxisme en die de NCI met overtuiging verdedigd heeft, met name in de polemiek met andere groepen van het revolutionaire milieu: die over het verval en de ontbinding van het kapitalisme. Dit analysekader wordt vervangen door een andere, een heel gevaarlijke, die van de “globalisering van het kapitalisme”, een analyse die in de mode is in officiële burgerlijke milieus zoals in het ‘radicale’ milieu van het ‘alter-mondialisme’ (12)!

De ‘politieke meningsverschillen’ van de ‘Círculo’

Alle standpuntwijzigingen verschenen plotseling zonder enig voorafgaand debat en zonder dat er eerder enig politiek meningsverschil tot uiting kwam. Vanwaar dat het ons niet verbaasd dat deze ‘kleine groep gesitueerd in Argentinië’ ons in haar tweede verklaring ervan beschuldigd: “hij die niet overeenstemt met de fundamentele politieke lijnen [van de IKS], of die besluit met deze groep te breken wegens politieke meningsverschillen, of die niet bereid is de absurde kwalificaties te aanvaarden die voor andere groepen en/of kameraden van de Kommunistische Linkerzijde worden gebruikt, verdient het om vernietigd te worden en niet meer te bestaan.”

We gaan er onze toetsenborden niet aan verslijten om dergelijke laster te weerleggen. Wie onze houding en onze achtergrond kent kan het gemakkelijk logenstraffen. Maar in het geval van de ‘Círculo’ klopt er iets niet: voordat deze nieuwe David die de Goliath van de IKS te lijf gaat de eer te beurt kan vallen te worden achtervolgd “door een stroming die internationaal erkent wordt en die een kleine groep aanvalt” zou hij er eerst een aanvang mee moeten maken om duidelijk en moedig zijn meningsverschillen op tafel te leggen!

De werkelijkheid is echter dat:

• De NCI regelmatig artikelen naar onze pers stuurde die we met groot plezier plaatsten en waarvan we de bijdragen op waarde schatten, terwijl de ‘nieuwe’ Revolución Comuniste, tweede periode, ons merkwaardigerwijs zodanig verborgen bleef dat we ons pas van haar bestaan gewaar werden door een link van het IBRP (op haar website) naar een “Collectief van Internationalistische Communisten” dat ons beroemde ‘kleine Círculo’ bleek te zijn.
• Evenzo werd er toestemming verleend om de verklaring van 2 oktober “te verspreiden als hij juist of nuttig wordt geacht voor heel het proletarisch milieu en de kommunistische militanten”... met uitzondering van de IKS aan wie nooit werd verzonden!
• Hetzelfde kan worden gezegd van de verklaring van 12 oktober.

De ‘kleine Círculo’ spant de os achter de wagen. Eerst beschuldigt zij ons dat we hen “die politieke menings-verschillen tot uitdrukking brengen” “lastig vallen”... maar dan vergeet zij de ‘durf’te hebben om ons haar politieke meningsverschillen duidelijk te maken.

In haar derde verklaring (van 21 oktober en getiteld Antwoord op de bijlage bij Révolution Internationale in Frankrijk) komt de ‘Círculo’ met nog een beschuldiging: een van onze vreselijke zonden zou bestaan uit een poging om de internationale krachtenbundeling van revolutionairen en meer in het bijzonder de inspanningen van het IBRP te willen vernietigen: “de recente aanvallen uitgevoerd door de IKS op het Internationale Bureau voor de Revolutionaire Partij zijn geïnspireerd op de openbare bijeenkomst die werd gehouden te Parijs op 2 oktober 2004, en waaraan de Interne Fractie van de IKS actief deelnam.” Zij beschuldigt de IKS van “allerlei streken” rond de openbare bijeenkomst van het IBRP in Parijs.

We hebben op de website van het IBRP nagezocht of er informatie te vinden was over deze weerzinwekkende streken en in een kort verslag in het Italiaans staat dat er (op deze openbare bijeenkomst) een grote aanwezigheid was van militanten en sympathisanten van de IKS die “talrijke tussenkomsten” deden (13)!

Is het een ‘streek’ om in grote getale naar de openbare bijeenkomst van een politieke groep te komen? Of vormen vele tussenkomsten een ‘aanval’? Is het oproepen van sympathisanten om deel te nemen een ‘manoeuvre’? Het lijkt erop dat door de koortsachtige auteur van deze verklaringen iedere poging helderheid te scheppen als ‘agressie’ dan wel ‘manoeuvre’ wordt opgevat. We zeggen dat vanwege de spectaculaire reactie die er kwam op de publicatie van artikelen van de NCI in onze pers: “De IKS heeft stelselmatig campagne gevoerd tegen deze kleine groep, om te beginnen met het publiceren van oude artikels in haar territoriale pers, zoals gebeurde in World Revolution in Groot-Brittannië over de strijd in de gemeentelijke ziekenhuizen, of in Acción Proletaria en Révolution Internationale in Frankrijk, en in de recente bijlagen op haar website.”

Dus, het ter kennis brengen aan het internationale proletariaat van bijdragen afkomstig van haar fractie in Argentinië (het aanklagen van de ‘piquetero’-beweging, de staking in de ziekenhuizen van Buenos Aires, het aanklagen van de IFIKS, het aanklagen van de aanvallen op de sociale zekerheid, enzovoort) maakt deel uit van een ‘syste-matische campagne’!

Op de website van de oude NCI hebben we een reeks van merkwaardige verdwijningen kunnen vaststellen. Twee artikelen waarnaar gelinkt wordt (een over het verval van het kapitalisme en een ander over het karakter van klassensamenwerking in de revoltes van december 2001) zijn verwijderd en de links gaan nergens heen! De dode links op het web doen denken aan de gaten in de foto’s die overeenkwamen met de oude bolsjewieken die door Stalin waren geliquideerd.

Deze nieuwe manoeuvre stelt ons in staat beter de woede te begrijpen die ontstond na de publicatie (door de IKS) van ‘oude’ artikelen van de NCI. Onze Webmaster moet de NCI wel beschouwen als zijn ‘privé-eigendom’ waarbij hij het recht heeft alles wat hem uitkomt te verwijderen en protest aan te tekenen tegen wie ze ondanks zijn ‘copy-right’ publiceert zonder daarvoor eerst zijn toestemming te hebben gekregen.

Daar komt nog een andere reden voor de woede van de auteur bij. De teksten van de NCI spreken de nieuwe standpunten die de ‘Círculo’ momenteel verdedigd stelsel-matig tegen hoewel ze daarvan een ‘verdere ontwikkeling’ zouden zijn. Het is erg beschamend voor onze Webmaster dat we in de herinnering roepen wat hij nog maar enkele maanden geleden verdedigde.

De houding van dit individu verraad een erg ongezond mentaal universum vreemd aan het proletariaat: hij vat standpunten en politieke analyses niet op als uitdrukking van het proletariaat, maar als zijn privé-eigendom; standpunten niet gewijzigd naar werkelijke overtuiging maar uit berekening van de omstandigheden.

We hebben boven al gezien dat de politieke standpunt-wijzigingen in twee onsamenhangende richtingen verlopen: één om de stalinistische leiding te verleiden, een andere om de leiding van het IBRP te verleiden. Onze webmaster moet ons eens duidelijk maken op welk been hij precies danst, tenzij hij het liever ‘bij unanimiteit’ op beide doet!

Als het gaat om toenadering tot het IBRP dan aapt hij nederig de ‘methodologie’ van de IFIKS na die bestaat uit het smeren van tonnen stroop op de huid van het IBRP. Onze Webmaster smeert stroop op de wonden die werden geslagen door de afschuwelijke streken van de IKS tegen het IBRP tijdens de openbare bijeenkomst in Parijs, wonden waarvan het IBRP zelf zich niet eens bewust was (zoals we boven hebben gezien).

We moeten daaraan toevoegen dat, in tegenstelling tot de valse beschuldigingen van de Webmaster, kameraden en groepen, die uit overtuiging en op basis van een min of meer ontwikkelde argumentatie, toenadering zoeken tot het IBRP het niet “verdienen vernietigd te worden”. Als de overtuiging en de methode er zijn dan zijn we van mening dat we onder elkaar een verhelderend debat kunnen voeren.

Het ligt geheel anders bij een willekeurige standpuntwijziging, zonder enige overtuiging en vergezeld van toenaderings-manoeuvres tot stalinistische groepen, van een bondgenootschap met de IFIKS, van een regen van scheldpartijen tegen de IKS en van een poging om de bijdrage van de NCI te vernietigen. Deze ‘methodologie’ is vreemd aan en staat haaks op de proletarische methode.

Onze auteur en Webmaster proclameert in zijn derde verklaring dat “het wezen van de NCI onveranderlijk blijft”. We laten hem gaarne al dat “onveranderlijke” en “unanieme” dat hij hard nodig zal hebben om de ‘misselijk makende’ stank te verdrijven die zijn ‘methodologieën’ verspreiden.

Wij van onze kant leggen ons er op toe de positieve verworvenheden van de NCI te verdedigen en het debat aan te gaan met alle kameraden die er in geïnteresseerd zijn de verheldering voort te zetten.

27 oktober 2004, IKS

(1) Er bestaat er derde verklaring van de ‘Círculo’ die we in deze tekst vermelden, getiteld: Antwoord op de bijlage van Révolution Internationale in Frankrijk, gedateerd 21 oktober.

(2) In verschillende artikelen gepubliceerd op onze website (in het Frans zowel als in het Spaans) hebben we de laster en de leugens uit deze verklaringen ontmaskerd. Zie onze artikels: Círculo de Comunistas Internacionalistas (Argentinië): Een vreemde verschijning, en: Círculo de Comunistas Internacionalistas (Argentinië): Nog een vreemde verschijning.

(3) De auteur van het derde document van de ‘Círculo’ beweert ‘aan te tonen’ dat deze níet uit het niets verscheen en dat de tekst Wie zijn wij? (op haar website) daarvan het bewijs zou vormen. Dit individu houdt werkelijk iedereen voor de gek: de tekst Wie zijn wij? werd toegevoegd op de website de dag na ons verwijt. Diezelfde procedure, die erg veel lijkt op de ‘wonderbaarlijke verschijningen’ van de Zwarte Maagd, werd ook gevolgd tegenover een ander verwijt van onze kant: op 16 oktober waren de twee verklaringen van de ‘Círculo’ nog niet verschenen op haar website! Twee dagen later waren ze in de haast toegevoegd. In haar derde verklaring beweert de ‘Círculo’ dat de IKS “zo probeert zich er van af te maken of er twijfel mee te zaaien dat we zouden proberen de verklaringen waarin afstand werd genomen te ‘verbergen’. De antwoorden daarop zijn heel helder, ze zijn opgenomen op de website van de Círculo in de rubriek ‘Verklaringen’.” Wat we ‘heel helder’ zien is de gore moed van de auteur die botweg beweert dat wat twee dagen na onze verwijt verscheen er al sinds het begin der tijden aanwezig zou zijn geweest!

(4) Dat maakt het belang duidelijk dat de arbeidersbeweging altijd heeft toegekend aan morele vraagstukken, bijvoorbeeld in Trotsky’s boek Hun moraal en de onze.

(5) In haar derde verklaring beweert de ‘Círculo’ dat de EFIKS, le GCI en de IFIKS “als gemeenschappelijke noemer het vasthouden aan meningsverschillen met de IKS hebben.” Wij antwoorden graag met het argument van de NCI, vier maanden geleden, op de zogenaamde “politieke meningsverschillen” van de IFIKS: “de interne fractie, ondanks al haar gejongleer om meningsverschillend met de IKS te ‘scheppen’, bestaat uit niets anders dan een aantal enkelingen die voor maar één doel bijeenkomen, namelijk het vernietigen van deze organisatie met een serie van argumentaties die helemaal niet weerleggen of aantonen.”

(6) We verwijzen onze lezers naar de analyse die we van deze rechtvaardigingen maken in ons artikel Círculo de Comunistas Internacionalistas (Argentinië): Een vreemde verschijning.

(7) Het is mogelijk dat deze ‘speciale effecten’ mensen onder de indruk brengen die in het kerstmannetje geloven. De militanten van de IKS geloven daar allang niet meer in.

(8) De wijze waarop de link met ‘Argentina Roja’ is gemaakt is onthullend voor de mesjoche en manipulerende aard van onze webmaster: een link naar deze stalinistische site wordt niet duidelijk en openlijk gemaakt, maar verborgen achter het nietszeggende etiket ‘New’. Dat herinnert ons aan het paleis der edelen waar de toegang tot de vergeetput werd verborgen achter een schilderij of boekenplanken. Bij deze vreemde ‘Círculo’ is alles duister!

(9) De link op de website van de ‘Círculo’ naar ‘Argentina Roja’ en de link van ‘Argentina Roja’ naar de site van de ‘Círculo’ waren aanwezig op 27 oktober 2004. Voor het geval dat onze handige webmaster ze in het niets probeert te laten verdwijnen, we hebben er copieën van gemaakt om hem eraan te herinneren.

(10) De auteur van de verklaringen doet ons nogal wat kwalificaties cadeau door ons als ‘stalinisten’, ‘kornuiten van Stalin’ enzovoort te bestempelen; maar terwijl hij de schijn ophoudt van een hyperactieve kring aarzelt hij toch niet in het stiekeme een handeltje te bedrijven met de werkelijke stalinisten.

(11) Het verlangen om te laten zien dat de nieuwe groep die de NCI zou zijn opgevolgd uit meer dan één lid bestaat en het geheel van de leden van de NCI zou omvatten blijkt zelfs uit de naam die werd gekozen – “Círculo de ComunistaS InternacionalistaS” – want deze laatste suggereert (in tegenstelling tot de term ‘kern’ die één persoon kan aanduiden, dat hij is samengesteld uit meerdere ‘internationalistische kommunisten’. Maar aangezien de auteur van de verklaringen gekenmerkt wordt door zijn dubbelhartigheid (hij beweerde het nog altijd eens te zijn met de IKS toen hij al vriendschappelijke betrekkingen onderhield met de IFIKS), zouden we kunnen veronderstellen dat hij lijdt aan een gespleten persoonlijkheid: Webmaster nr. 1 en Webmaster nr. 2. Als de eerste beslist om een verklaring uit te geven dan overlegt en discussieert hij met de tweede, en het is ‘unaniem’ dat W1 et W2 het document aannemen.

(12) Met het fanatisme van de pas bekeerde gaat de ‘Círculo’ zover Lenin voor te stellen als de pionier van de ‘globalisering’!

(13) In zijn eerste verklaring (van 2 oktober) zegt de Webmaster, om uit te leggen waarom hij de ‘Standpuntbepaling’ (van de NCI) waarin de IFIKS wordt veroordeelt, dat de NCI “bezig was met een flinke dosis impressionnisme“ doordat “deze kleine kring zich in een erg geïsoleerd milieu bevindt, en over geen informatie geschikt rond de lotgevallen van het proletarisch politiek milieu.” We kunnen nu vaststellen hoe deze ‘kleine kring’ haar informatiebronnen sterk heeft uitgebreid tot aan beter weten dan het IBRP zelf wat er gebeurde... op de openbare bijeenkomst van het IBRP! Omgekeerd kunnen we vaststellen dat een week na de verschijning op de website van de ‘Círculo’ van haar derde verklaring (samengesteld 21 oktober), deze nog altijd niet is verschenen, in tegenstelling tot die van 12 oktober, op de website van de IBRP of die van de IFIKS, die over het algemeen heel snel is als het gaat om het reproduceren en vertalen van teksten waarin de IKS wordt aangevallen. Vanwaar deze vertraging? Mogen we ervan uitgaan dat de overijverigheid van de opgewonden webmaster (om stroop te smeren bij de IFIKS en de IBRP, en in zijn betrekking met de stalinisten) zijn Europese vrienden begint te verontrusten en zij liever het stilzwijgen bewaren over zijn laatste wapenfeiten?