Werkenden, loonarbeiders,

De nieuwe generaties van studenten en scholieren worden momenteel massaal aangevallen door de regering Chirac-Villepin-Sarkozy (1) die met praatjes en geweld het Startbaancontract (CPE) (2) door de strot willen duwen om de bestaansonzekerheidalgemeen te maken. De studenten en scholieren die geweldloos protesteerden in de betogingen van 7 maart en nog eens op 14 maart strijden niet alleen voor zichzelf. Zij betogen massaal voor een toekomst voor heel de maatschappij, voor alle generaties, voor de werklozen en de arbeiders met tijdelijke en deeltijdse baantjes, om een perspectief te bieden aan de jongeren uit de buitenwijken en om de wanhoop te boven te komen die deze in november vorig jaar tot blind geweld dreef (3). Zij strijden tegen de uiteenvallen van de sociale samenhang, tegen de wedijver van ieder tegen allen, tegen het ‘ieder voor zich’!
Het antwoord dat ze kregen bestond uit de repressie door de politiestaat van Mijnheer Sarkozy! De ‘republikeinse orde’ die deze staat geacht wordt te bewaren, dat is de ‘wanorde’ van een maatschappij die veroordeelt tot werkloosheid, tot bestaansonzekerheid, tot wanhoop van een groeiende massa jongeren die zich afbeulen om een behoorlijk leven te kunnen leiden. Dat is de orde van de intimidatie en van de knuppel! Het zijn kleine groepjes van onverantwoordelijken die ongewild meewerken aan de provocatie van reactionaire bendes van extreem rechts, omdat zij zich inbeelden dat de staat kan worden verzwakt door de CRS (4) te bekogelen met bierblikjes en met metalen hekken, onder het waakzame oog van de camera’s in dienst van de heersende orde! Een ‘orde’ die krachtig gesteund wordt door de manipulatie en de black-out georganiseerd door de media, en dan met name de televisie. Een ‘orde’ die ook nog wordt ondersteund door de vakbonden die weigeren om de leugens en manipulaties van de televisie te ontmaskeren, die weigeren, ondanks hun officiële verklaringen, om pamfletten samen te stellen en massale algemene vergaderingen bijeen te roepen in de bedrijven om de waarheid te vertellen aan de werkenden. Door het tegenhouden van de informatie willen de vakbonden beletten dat de loonarbeiders onmiddellijk hun actieve solidariteit komen betuigen tegenover de aanvallen, tegenover de repressie van de kinderen van de arbeidersklasse!
Tegenover het nieuwsblokkade en de sabotage van de uitbreiding van de solidariteit naar alle sectoren van de arbeidersklasse, roepen wij, werkenden en militanten van de arbeidersklasse, alle werkenden op om onmiddellijk in beweging te komen ter verdediging van de toekomst van hun jeugd die getroffen wordt door de ellende en de barbarij van de regering en al haar medeplichtigen!
De solidariteit en moed van de strijdende studenten en scholieren zijn voorbeeldig. De vrijheid van meningsuiting en de debatcultuur zoals die in de massale algemene vergaderingen van de studenten te zien zijn; de besluiten en voorstellen gericht op het uitbreiden van de beweging, om die te verdiepen en te organiseren; het stemmen daarover bij handopsteking; de verkiezing van afgevaardigden die verantwoording afleggen tegenover de algemene vergadering – dat alles is daadwerkelijke ‘democratie’! De studenten nemen hun strijd direct en met verantwoordelijkszin zelf in handen! En dat heeft niets te maken met wat ons wordt voorgeschoteld door de heersende klasse: opsluiting met regelmatige tussenpozen in een stemhokje om enkele ‘specialisten’ aan te wijzen, politici, die naar het parlement en andere instellingen worden gezonden om hun eigen voorrechten te verdedigen tegen de uitgebuiten. Het in beweging komen en de algemene vergaderingen van de studenten tonen de weg. Als de arbeiders passief blijven, als ze zich laten intimideren, verlammen en vergiftigen door de media in dienst van de regering en haar medeplichtigen, dan laten zij de heersende klasse de vrije hand om nog veel harder op te treden tegen hun eigen kinderen!
Déze ‘democratische orde’, die wordt opgelegd door de minderheid die de maatschappij leidt, de burgerlijke klasse, betekent sociale wanorde en de ontketening van chaos in een van de landen die zich in het hart bevinden van het ‘beschaafde’ Europa. Het betekent de ineenstorting van de menselijke moraal en beschaving die de heersende en totaal onverantwoordelijke klasse opoffert op het altaar van haar eigen voorrechten waarvan de enige ‘logica’ uit die van de winst bestaat.
De meest bewuste studenten en scholieren hebben de universiteiten niet bezet om ‘smerissen’ en ‘fascisten’ af te tuigen. Mijnheer Robien (5) staat gewoon een potje te liegen! Het waren niet de studenten die hun leermiddelen (de boeken) verscheurden of die het ‘historisch monument’ van de Sorbonne (6) hebben besmeurd want niemand weet beter dan zij dat dit tot het culturele erfgoed van de mensheid behoort!
De studenten zijn geen vandalen of terroristen! De televisiekanalen houden iedereen voor de gek!
We klagen de dubbelhartigheid en de lafheid aan van allen die de waarheid verbergen, van de medeplichtigen van de regering Chirac-Villepin-Sarkozy. Zij zijn het die de woorden van de studenten verdraaien!
We klagen de schijnheiligheid aan van al degenen die beweren dat het CPE een ‘sociale maatregel’ ten gunste van de jeugd in de buitenwijken. Na de stok te hebben gebruikt houden ze nu een worst voor om de jeugd uit de buitenwijken op te stoken tegen de strijdende studenten en scholieren!
Wij klagen de oproepen tot pogroms aan van de politici en de media die de strijdende studenten en scholieren voorstellen als vandalen, als heethoofden, als onverantwoordelijken en als zijnde ‘gemanipuleerd’ door ‘gevaarlijke extremisten’.
We roepen alle werkenden, loonarbeiders, mensen in bestaansonzekerheid, werklozen, gepensioneerden op om onmiddellijk deel te nemen aan een beweging van algemeen protest tegen deze orde die uitbuit, die werkloos maakt en armoede zaait, die de arbeiders steeds verder onderdrukt, vooral de jeugd maar de ouderen net zo goed.
Wij roepen hen op om hun stem te verheffen, om massaal en in alle rust deel te nemen aan de betoging van 18 maart tegen bestaansonzekerheid en werkloosheid, tegen de aantasting van het stakingsrecht. Hert stakingsrecht, de vrijheid van meningsuiting; dat zijn verworvenheden van de strijd van de arbeidersklasse uit de negentiende eeuw.
Wij, werkenden en militanten van de stroming van de Kommunistische Linkerzijde (die streed tegen de slachtpartijen van twee wereldoorlogen), wij roepen de arbeiders van alle landen op om hun solidariteit te betuigen met de kinderen van de uitgebuite klasse die nu het slachtoffer worden van de brutaliteit van de Franse regering en al haar medeplichtigen!
Nee tegen het achterhouden van de waarheid! Nee tegen de afbraak van de verworvenheden van de strijd van de arbeidersklasse! Nee tegen de onderdrukking van studenten en kinderen van de werkenden!
Solidariteit en éénheid van alle werkenden met de studenten, scholieren, werklozen en arbeiders in bestaansonzekerheid die brutaal worden aangevallen door de Heren Villepin, Chirac en Sarkozy!
Leden en sympathisanten van de afdelingen van de Internationale Kommunistische Stroming (België, Duitsland,  Frankrijk, Groot-Brittannië, India, Italië, Nederland, Spanje, Venezuela, Verenigde Staten, Zwitserland) roepen alle werkenden van de ‘Franse Republiek’ op om samen vastbesloten maar zonder geweld te betogen, op zaterdag 18 maart, achter één enkele eenheidsleuze voor het intrekken van het CPE, tegen de bestaansonzekerheid en de ontslagen, tegen het ontketenen van blind geweld uitgelokt door de heer Sarkozy en zijn vrienden!
Zij roepen de jongeren uit de buitenwijken op om vertrouwen te stellen in hun kameraden studenten en scholieren. De meest bewuste studenten en scholieren weten dat blinde ‘haat’ nergens toe leidt. De studenten en scholieren strijden niet om zich te ‘wreken’ voor de relschoppers in de buitenwijken maar om hen een toekomstperspectief te bieden, tegen hun uitsluiting uit het schoolsysteem en de arbeidswereld.

Internationale Kommunistische Stroming / 16.03.2006   

(1) Jacques Chirac, de huidige Franse president; Dominique de Villepin, Eerste Minister en opvolger van Jean-Pierre Raffarin; Nicolas Sarkozy, Minister van Binnerlandse Zaken en sinds de herfst berucht door zijn uitspraak dat hij de buitenwijken “met de hogedrukspuit schoon zou vegen.”
(2) Contrat Première Embauche (Startbaancontract): een nieuwe vorm van arbeidscontract voor arbeiders onder de 26 jaar voorgesteld door de regering Villepin. De meest saillante maatregel ervan is de tweejarige ‘proefperiode’, waarin de werkegever het recht heeft om een arbeider zonder voorafgaande kennisgeving of opgaaf van redenen te ontslaan. Deze maatregel wordt al toegepast in het CNE-arbeidscontract voor arbeiders van alle leeftijden in het kleinbedrijf (minder dan 25 werknemers). In feite zijn deze twee nieuwe arbeidscontracten bedoeld om, samen met tijdelijke contracten voor oudere werknemers (CDD Séniors), geleidelijk de bestaande Franse arbeidswetgeving om zeep te helpen, en daarmee de beperkte rechten af te schaffen die deze de arbeiders tegenwoordig nog biedt.
(3) Zie over de rellen in de Franse buitenwijken: Frankrijk: De bourgeoisie gebruikt de rellen tegen de arbeidersklasse, en: Debat over de rellen in de Franse buitenwijken: Solidariteit is niet hetzelfde als het toejuichen van een uitzichtloze beweging.
(4) CRS: Franse oproerpolitie.
(5) Gilles de Robien, huidig Minister van Voorzieningen, Transport, Huisvesting, Tourisme en Maritieme Zaken.
(6) De Sorbonne: universiteitsgebouw in Parijs dat symbool staat voor het studentenprotest in 1968.