Concurrerende staten en hun leiders, of ze nu worden voorgesteld als “autoritair” of “democratisch”, proberen overal “offers” op te leggen aan de proletariërs in naam van de “noodzakelijke oorlogseconomie”.

Of het nu het Rusland van Poetin, het China van Xi Jinping, de Verenigde Staten van Trump of de Europese Unie van Von der Leyen is, “het is tijd om ons te herbewapenen”! De nieuwe Duitse bondskanselier bekrachtigt dit: “Vanaf nu geldt voor onze defensie de volgende regel: koste wat het kost!” De Franse president Macron wil “onze strijdkrachten zo snel mogelijk versterken”, net als de Britse premier Keir Starmer, die militaire uitgaven aankondigt “die sinds het einde van de Koude Oorlog ongekend zijn”.

Intense oorlogszuchtige en militaristische propaganda

Om deze kolossale bedragen op te leggen, midden in een economische en financiële crisis en tegen een achtergrond van torenhoge overheidstekorten, blijft manipulatie door angst de meest effectieve strategie: “Wie gelooft er nog dat het Rusland van vandaag bij Oekraïne zal stoppen?” (Macron). “Tirannen zoals Vladimir Poetin ontmoedigen?” (Starmer)

In werkelijkheid zijn in dit achterhaalde kapitalisme alle staten imperialistisch, klein of groot, agressors als slachtoffers van agressie. Allemaal verdedigen ze alleen de kille belangen van het nationale kapitaal. Het zijn allemaal gangsters, hebzuchtige monsters die wegkwijnen in een krabbenmand en die, als ze zich al niet wentelen in het bloed van burgers dat ze schaamteloos vergieten, zich voorbereiden op de toekomstige slachtpartijen waartoe ze in koelen bloede hebben besloten. En zoals steeds nemen deze oorlogsstokers de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen om op cynische wijze de monsterachtigheid van hun barbaarse ondernemingen te rechtvaardigen, altijd in naam van “vrede” en “waarden”! Vecht Poetin zelf niet tegen “nazi’s”? Verdedigt de Franse minister van Economische Zaken, Eric Lombard, niet een democratische “vredeseconomie” om zijn moordwapens te kunnen kopen?

Overal wordt de arbeidersklasse onderworpen aan deze intense propaganda, aan de stoomwals van de media die mensen probeert te overtuigen met misselijkmakende retoriek dat militaire uitgaven “noodzakelijk” zijn en dat de wapenproductie “onvermijdelijk moet toenemen”. Dit alles om redenen die alom worden voorgesteld als “ethisch”! Dit alles om redenen die overal als ‘ethisch’ worden voorgesteld! Er verschijnen dan opiniepeilingen om de publieke opinie te peilen, te manipuleren en dezelfde retoriek te voeden die mensen ervan wil overtuigen dat ze ‘hun vaderland moeten verdedigen’!

Maar beweren dat oorlog en militarisering van de samenleving een ‘noodzakelijk kwaad’ zijn, iets wat vanzelfsprekend is en waartegen niets kan worden gedaan zonder het risico te lopen op nog grotere bloedbaden, is een afschuwelijke leugen. Militarisering en oorlog zijn altijd het resultaat van barbaarse beslissingen van de heersende klasse en de uitdrukking zelf van de impasse waarin het in verval geraakte kapitalistische systeem steeds dieper wegzinkt. De wereldoorlogen van gisteren en de gruwelijke slachtpartijen in de Gazastrook of Oekraïne van vandaag zijn niet het product van de ‘waanzin’ van deze of gene leider, maar de uitdrukking van de historische impasse waarin het kapitalistische systeem zich bevindt, van zijn onvermogen om iets anders te bieden dan de arbeidersklasse en de hele mensheid mee te slepen in steeds grotere, apocalyptische vernietigingen. Achter alle mooie ‘vredesretoriek’ gaat niets meer en niets minder schuil dan de transformatie van steeds grotere gebieden in ruïnes, in nieuwe Oekraïnes, Syriës of Palestina’s! [1]

Nog meer aanvallen op arbeiders

Al deze oorlogszuchtige agitatie voedt op haar beurt weer dezelfde wapenwedloop en overal vragen de machthebbers de arbeidersklasse om de rekening te betalen. De geplande militaire budgetten in Europa overschrijden nu al 2 % van het huidige bbp. Het Europese plan “ReArm Europe” voorziet in de vrijmaking van 800 miljard euro voor de aankoop van oorlogswapens. Duitsland alleen al is van plan 1000 miljard euro uit te trekken voor zijn defensie. De militaire programmeringswet 2024-2030 in Frankrijk voorziet in een bedrag van 413 miljard!

 De uitgebuitenen beginnen dit alles te voelen in de vorm van aanvallen op hun levensomstandigheden. Door voortdurend te hameren op het feit dat we niet langer kunnen rekenen op de “vredesdividenden”, bereidt de bourgeoisie de weg voor om offers te laten accepteren ten dienste van massamoorden. Door warm en koud te blazen, de toespraken van een suikerlaagje te voorzien of een taal van ‘waarheid’ te gebruiken, zijn de vooruitzichten die van massale aanvallen op sociaal vlak: gezondheidszorg, pensioenen, onderwijs... Voor NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte ‘kan dit niet wachten [...]. Landen investeren tot een kwart van hun bbp in pensioenen, gezondheidszorg of sociale zekerheid. We hebben een klein deel van dat geld nodig om onze defensie te versterken”. Wat hij echter zorgvuldig verzwijgt, is dat dit ‘kleine deel’, dat wordt onttrokken aan al uitgeputte systemen, miljoenen mensen alleen maar nog armer zal maken. Het is een cynisch eufemisme dat in werkelijkheid neerkomt op drastische bezuinigingen op de sociale uitgaven, de sociale zekerheid, de werkloosheids- en ziekteverzekering. Wat ons wordt voorgeschoteld als een bron van “industriële herlokalisatie” om “de werkgelegenheid te bevorderen” is eveneens een sinistere schijnvertoning die bedoeld is om een intensivering van de wapenproductie te rechtvaardigen, die alleen maar ten koste kan gaan van een vlucht in de schulden, een duik in de wereldwijde recessie, maar ook van een intensivering van de uitbuiting en een algemene verslechtering van de levensomstandigheden van de proletariërs. Hoewel wapenbedrijven hier zeker aanzienlijke winsten uit zullen halen, zal de economie, vanuit het oogpunt van het mondiale kapitaal, worden verlamd door een enorme verspilling van middelen en kapitaal dat wordt gesteriliseerd in onproductieve wapenvoorraden. Deze wapens kunnen in het beste geval roesten, in het slechtste geval doden en vernietigen, en het beleid van de “verschroeide aarde” alom verspreiden! Kortom, dit betekent een sterk toegenomen waardevermindering van het kapitaal, dat nu al inflatie, aanvallen en ellende onder de arbeiders veroorzaakt!

Klassenstrijd, een vitale noodzaak

Deze nachtmerrieachtige situatie mag door de arbeidersklasse niet worden aanvaard. Als klasse kunnen we niets anders dan alle oorlogsvoorbereidingen en alle retoriek aan de kaak stellen die erop gericht zijn het proletariaat en de bevolking achter de ‘natie’ te scharen voor een zogenaamde ‘vrede’ en de verdediging van zogenaamde ‘democratische waarden’. De arbeidersklasse moet op haar hoede zijn en vooral haar valse vrienden aan de linkerzijde en uiterst links bestrijden, die de meest sluwe retoriek verspreiden. Zij werpen zo obstakels op voor het bewustwordingsproces van de arbeiders door valse alternatieven voor te stellen die evenzoveel ideologische valstrikken zijn: hetzij door pacifistische mobilisaties, waarmee de verantwoordelijkheid van het kapitalisme wordt verhuld, hetzij door ronduit steun te betuigen aan een militair kamp, waarbij het bloedbad wordt gerechtvaardigd in naam van het ‘minste kwaad’ ([2]).  In beide gevallen zijn de belangrijkste principes achter deze ideologisch vergif de verdeeldheid onder arbeiders en de verdediging van het kapitaal, en dat altijd in naam van de ‘democratie’! De valstrikken van democratische misleiding zijn des te gevaarlijker omdat ze inspelen op een reëel gevoel van woede als reactie op diverse aanvallen, zoals de talrijke demonstraties van 5 april in de Verenigde Staten, die werden gekanaliseerd in een anti-Trump- of anti-Musk-mobilisatie. Dezelfde valstrikken worden uitgezet met behulp van een reeks volksprotestbewegingen in tal van landen, zoals Turkije, Servië en Zuid-Korea. Het doel is om de arbeiders naar de stembus of naar burgerlijke oppositiepartijen te drijven door hen te laten geloven dat het mogelijk is om de kapitalistische samenleving op een meer humane en rechtvaardige manier te organiseren, wat een grove leugen is: het kapitalisme kan niet langer “progressief” zijn, het is tot op het bot uitgehold en heeft niets meer te bieden! Het is failliet en steeds destructiever.

De uitwasemingen van zijn ontbinding en de sociale fragmentering die hij teweegbrengt, worden zelf door de heersende klasse voor ideologische doeleinden gebruikt om het zoeken naar het enige haalbare en mogelijke perspectief, dat welke is nagelaten door de ervaring van de arbeidersbeweging en de klassenstrijd, te verdoven, te verduisteren: dat van het communisme.

Het is duidelijk dat de bourgeoisie probeert te verdoezelen dat militarisering noodzakelijkerwijs gepaard gaat met aanvallen op de arbeidersklasse. Het is precies op het terrein van de klassenstrijd, in de dynamiek van de arbeidersstrijd tegen de huidige en toekomstige aanvallen, dat het proletariaat zijn kracht kan ontwikkelen en zich bewust kan worden van het failliet van het kapitalisme. De enige manier om uitzicht te bieden op een levensvatbare alternatieve maatschappij is dan ook om de burgerlijke ideologische campagnes in hun geheel te weigeren en te verwerpen, om te strijden tegen de hele logica die het kapitaal oplegt en om te vechten tegen dit bloeddorstige monster.

WH, 5 april 2025

[1]De militaire manoeuvres en provocaties van China rond Taiwan begin april, in reactie op de recente irrationele beslissingen en provocaties van Trump over invoerrechten en zijn imperialistische bedoelingen, getuigen hiervan op brute wijze.
[2]Dit is wat linkse mensen er bijvoorbeeld toe brengt om openlijk de Hamas-slachtingen in Gaza te steunen in naam van het “antikolonialisme”.