Wij publiceren hieronder een stellingname die bij het begin van de botsingen in Georgië in de zomer van 2008 is verspreid door de kameraden van de KRASS, een kleine groep uit het anar­cho-syndicalistische milieu, voornamelijk in Rusland. Alhoewel er tussen onze organisaties meningsverschillen bestaan over een bepaald aantal vraagstukken, onderhoudt de IKS kame­raadschappelijke banden met de KRASS, relaties die zijn gegrondvest op internationalistische standpunten die wij delen. Onze lezers kunnen zich ervan vergewissen dat deze stellingname op overtuigende wijze het internationalistisch standpunt aantoont, dat de KRASS verdedigt, net als hun voorafgaande stellingnames tijdens de conflicten in Tsjetsjenië:
- Het aanklagen van de louter kapitalistische en imperialistische bedoelingen van de verschillende nationale regeringen en het brandmerken van hun roofzucht, voorna­melijk van de grootmachten;
- Geen enkele steun aan welk van de aanwezige kampen in de kapitalistische en impe­rialistische oorlog dan ook;
- Het oproepen van de arbeiders van alle oorlogvoerende landen om hun klassensoli­dariteit te manifesteren over de grenzen heen en om te strijden tegen hun respectie­velijke uitbuiters.
Om die redenen betuigen wij onze volledige steun aan de essentie van deze stellingname.
Dat neemt niet weg dat de ordewoorden aan de soldaten op het einde van het document (niet gehoorzamen aan de bevelen van de commandanten, hun geweer tegen hen te keren, enzo­voort), ook al zijn ze helemaal juist gebleken vanuit het standpunt van een historisch perspec­tief (ze werden in praktijk gebracht tijdens de Russische Revolutie in 1917 en de revolutie in Duitsland in 1918), volgens ons niet onmiddellijk actueel zijn. Daarvoor bestaat er momen­teel noch in de regio, noch op internationaal vlak, voldoende rijpheid en kracht in de gevech­ten van de arbeidersklasse. In de huidige context zou een dergelijke houding van de soldaten henzelf blootstellen aan de ergste repressie, zonder dat zij kunnen rekenen op de solidariteit van hun klassenbroeders.
Dit gezegd hebbende, verwelkomen wij de onverzettelijke verdediging van het internationalis­me door de kameraden van de KRASS en de politieke moed die zij al een aantal jaren aan de dag leggen onder bijzonder moeilijke omstandigheden. Deze betreffen de politierepressie en het gewicht van de misleidingen, voornamelijk van nationalistische aard, die blijven doorwe­gen op het bewustzijn van de arbeidersklasse als gevolg van de loden kap van de stalinisti­sche contrarevolutie die in dit land tientallen jaren lang heeft geregeerd.
De IKS / 25.08.2008

Nee tegen de nieuwe oorlog in de Kaukasus!

De uitbarsting van de militaire acties tussen Georgië en Zuid-Ossetië dreigt zich te ontwikke­len tot een bredere oorlog tussen Georgië, gesteund door de NAVO aan de ene kant en de Russische staat aan de andere. Duizenden mensen zijn al gedood of gewond, voornamelijk vreedzame burgers. Hele steden en talrijke infrastructuren zijn van de kaart geveegd. De maat­schappij is meegesleurd door de modderstroom van het nationalisme en de chauvinistische hysterie.
Zoals altijd en overal bij conflicten tussen de staten, is er niets rechtvaardigs voor deze nieuwe Kaukazische oorlog, en kan dat er ook niet zijn; zij zijn allemaal schuldig. Het vuur dat men jarenlang heeft aangewakkerd is uiteindelijk uitgelopen op een militaire ontbranding. Het re­gime van Shaakasjvili heeft twee derde van de Georgische bevolking in een diepe ellende ge­stort. En hoe meer de woede in dit land tegenover deze toestand steeg, hoe meer het regime naar een uitlaatklep zocht voor deze impasse via een ‘kleine overwinningsoorlog’, in de hoop alles uit te vegen. De Russische regering is vastbesloten om haar alleenheerschappij over de Kaukasus te bewaren. Vandaag beweert zij de zwakken te beschermen, maar haar schijnhei­ligheid is duidelijk: in feite heeft Sjaakasjvili hetzelfde gedaan als de soldateska van Poetin gedurende negen jaar in Tsjetsjenië. De leidende kringen van Ossetië en Abchazië zien er naar uit om hun rol als exclusieve bondgenoten van Rusland in de regio te versterken, en om tege­lijkertijd de verarmde bevolkingen achter de vlam van de ‘nationale idee’ en de ‘hulp aan het volk’ te doen scharen. De leiders van de Verenigde Staten, de Europese Staten en de NAVO daarentegen, proberen zoveel mogelijk de invloed van hun rivaal in de Kaukasus te verzwak­ken, om zelf de controle over de oliebronnen en de pijpleidingen te verwerven. Zo zijn wij ge­tuigen en slachtoffers van dit nieuwe fixatiepunt van de tegenstellingen op wereldvlak in de strijd om de energie, de olie en het gas.
Deze gevechten leveren niets anders op voor de Georgische, Ossetische, Abchazische of Rus­sische arbeiders, dan bloed en tranen, onmetelijke rampen en ontberingen. Wij betuigen onze diepgaande sympathie aan alle vrienden en ouders van de slachtoffers, aan allen die door de oorlog geen dak meer boven het hoofd hebben, of niet meer over overlevingsmiddelen be­schikken.
Wij mogen ons niet laten bedwelmen door de invloed van de nationalistische demagogie die ons om éénheid vraagt achter ‘onze’ regering en die de vlag hijst van de ‘verdediging van het vaderland’. De belangrijkste vijand van de gewone mensen is niet de broeder of de zuster aan de andere kant van de grens of van een andere nationaliteit. De vijanden zijn de leiders, de ba­zen van allerlei slag, de presidenten en ministers, de zakenlui en de generaals, zij die oorlogen uitlokken om hun macht en rijkdommen te behouden. Wij roepen alle arbeiders van Rusland, Ossetië, Abchazië en Georgië op om het juk van het nationalisme en het patriottisme af te werpen, en hun woede te richten op de leiders en de rijken, aan welke kant van de grens zij zich ook mogen bevinden.
Russische, Ossetische, Abchazische en Georgische soldaten! Gehoorzaamt niet aan de beve­len van jullie commandanten! Keert uw wapens tegen diegenen die u de oorlog insturen! Schiet niet op ‘vijandelijke’ soldaten, verbroedert met hen! Plant de bajonetten in de grond!
Arbeiders in het achterland! Saboteert de militaire inspanning, verlaat het werk om naar de vergaderingen en betogingen tegen de oorlog te gaan, organiseert u en gaat in staking!
Neen, aan de oorlog en haar organisatoren, de leiders en de rijken!
Ja, aan de solidariteit van de arbeiders over de grenzen en frontlinies heen!
Federatie van Onderwijs, Wetenschap en Technische Arbeiders, KRASS-IWA.