Welke kant moeten we kiezen? Die van de westerse kranten die een paar onbehouwen spotprenten over Mohammed publiceerden, met als enig doel het uitdagen en beledigen van een minderheidsgroep onder de mom van ‘vrije meningsuiting’?
Of die van islamitische betogers die in straatoptochten oproepen tot een herhaling van de bloedbaden van 11 september 2001 en 7 juli 2005 tegen ‘Groot-Brittannië’ of ‘Europa’?
Met welk geheel van waarden en tradities moeten we ons vereenzelvigen? Met de moderne westerse democratie of met de islam? Welke beschaving vertegenwoordigt de hogere moraal, het betere antwoord op de huidige problemen van de mensheid?
Voor ons – kommunisten, internationalisten, verdedigers van de klassenstrijd – is het antwoord geen van beide. De ‘botsing van beschavingen’ is een botsing binnen één enkele beschaving: die van het kapitalisme. En deze beschaving bevindt zich overal in haar vervalperiode.
De ‘verdedigers van de vrije meningsuiting’ werpen zichzelf op als de vaandeldragers van vooruitgang en verlichting tegenover middeleeuws bijgeloof en religieuze censuur. Maar het kapitalisme, zijn democratische vorm daarbij inbegrepen, betekent al lang geen vooruitgang meer voor de mensheid. De huidige ge-zedenpreek van de bourgeoisie ten gunste van het secularisme en de vrijheid hebben niets gemeen met haar vroegere heldendom, met haar revolutionaire strijd tegen het feodale obscurantisme. Het werd tot niet meer dan een voorwendsel voor smerige racistische campagnes tegen etnische minderheden of voor imperialistische avonturen in het buitenland.
Anderzijds bestaat er evenmin een wereldwijde ‘islamitische gemeenschap’ met een alternatief voor het ‘decadente Westen’. Het ‘Oosten’ is net zo decadent. De heerschappij van de godsdienst in zoveel ‘onderontwikkelde’ landen is de ideologische uitdrukking van een systeem dat de hele wereld aan zijn wetten onderworpen heeft maar dat deze wereld nooit echt kan verenigen of ontwikkelen. Als miljoenen zich momenteel zo wanhopig tot de godsdienst keren dan is het omdat de huidige wereldorde hen geen andere toekomst biedt dan die van armoede en oorlog.
De ‘moslimlanden’ zijn evenzeer kapitalistische landen, ook al zijn zij meestal zwak en niet concurrentiekrachtig. Dit zou niet veranderen als de huidige moslimregimes zouden worden omgevormd tot één fundamentalistisch Kalifaat. Verre van de klassenverschillen te overstijgen wordt de islam, net zoals alle godsdiensten in de hele wereld, gebruikt om spot te drijven met de uitgebuiten ten bate van de ambities van hun uitbuiters.
De arbeidersklasse heeft een historische taak om de mensheid te bevrijden van alle illusies en bedrog. Islam en christendom zijn nog altijd machtige mythologieën die gebruikt worden om het bestaan van het systeem te rekken. Maar democratie is wellicht de machtigste mythologie van allemaal, juist omdat het beweert er geen te zijn. De één boven de ander te verkiezen kan alleen de belangen dienen van onze heersers en een beletsel vormen voor het ontwikkelen van onze eigen wereldbeschouwing, die van het werkelijke standpunt van de mensheid: het kommunisme.
Amos / 04.02.2006