Duitse revolutie 1918-1919

De strijd van de linkerzijde binnen de oude sociaaldemocratische partij - Reactie op een lezersbrief

Naar aanleiding van de publieke bijeenkomst over de Revolutie in Duitsland heeft een kameraad ons een brief gestuurd, waarin vier punten worden aangesneden: Was er de laatste maand van 1918 in Duitsland sprake van een revolutionaire of pre-revolutionaire situatie? Was het een proletarische of een burgerlijke revolutie? Hoe groot was het gewicht van de sociaaldemocratie in de arbeidersklasse en haar minderheden? Moest de nieuw opgerichte Kommunistische Partij van Duitsland op een federatieve of op een gecentraliseerde wijze georganiseerd worden? Maar het belangrijkste en meest interessante onderwerp in zijn bijdrage is volgens ons de kwestie van de overgang van de sociaaldemocratie naar de bourgeoisie.

De sociaaldemocratie lokt de revolutie in een dodelijke valstrik

Met haar opstand in november 1918 had de arbeidersklasse de bourgeoisie in Duitsland gedwongen een einde te maken aan de oorlog. Om de radicalisering van de beweging te saboteren en een herhaling van de ‘gebeurtenissen in Rusland’ te verhinderen, gebruikte de kapitalistische klasse de SPD als oorlogsmachine in de strijd tegen de arbeidersklasse. Dankzij een bijzonder doeltreffende sabotagepolitiek deed de SPD, met behulp van de vakbonden, al wat ze kon om de macht van de arbeidersraden te ondermijnen.

Revolutionaire strijd maakt eind aan Eerste Wereldoorlog

Na vier jaar moorden sloegen op 4 november 1918 duizenden matrozen aan het muiten in Kiel, een Duitse haven aan de Baltische zee, tegen het militair bevel scheep te gaan voor een zoveelste zeeslag. Met deze opstandige beweging begonnen de arbeiders in Duitsland de grootste revolutionaire massastrijd ooit in Duitsland.

Abonneren op RSS - Duitse revolutie 1918-1919