Congres Resoluties

Congressen van de IKS publiceren regelmatig resoluties over de fundamentele vraagstukken met betrekking tot de arbeidersbeweging: meer in het bijzonder over de klassenstrijd, de crisis en de conflicten tussen de imperialistische machten.

Rapport over de situatie in Nederland (conferentie december 2011)

Sinds maanden is de economische catastrofe onafwendbaar. Binnen een paar weken was het plan ter redding van de Griekse economie volledig achterhaald en de schuldencrisis breidde zich uit om belangrijke landen in Europa te treffen zoals Spanje of Italië. Het spook van een algemeen bankroet doemt op. Hoe situeert Nederland zich in deze algemene context? Onder de Europese landen wordt Nederland meestal aangeduid als een van de ‘beste leerlingen van de klas’, maar is dit wel zo?

18e congres van de IKS: Naar een hergroepering van de internationalistische krachten

Eind mei vorig jaar heeft de IKS haar 18e internationale congres gehouden. Zoals wij het tot nu toe altijd gedaan hebben, en zoals dat de traditie is in de arbeidersbeweging, brengen wij bij de lezers van onze pers verslag uit over de voornaamste leringen van dit congres. Deze leringen zijn immers geen interne zaak van onze organisatie maar gaan het geheel van de arbeidersklasse aan, waarvan de IKS een wezenlijk deel uitmaakt.

18e congres van de IKS: Een stap voorwaarts in de hergroepering van de internationalistische krachten

Eind van de maand mei heeft de IKS haar 18e internationaal congres gehouden. Zoals wij het tot nu toe altijd gedaan hebben, en zoals dat de traditie is in de arbeidersbeweging, brengen wij bij de lezers van onze pers verslag uit over de voornaamste leringen van dit congres.

17de internationale congres van de IKS (mei 2007): Resolutie over de internationale situatie

Verval en ontbinding van het kapitalisme

1. Eén van de belangrijkste elementen die het leven van de kapitalistische maatschap­pij vandaag bepaalt, is het feit dat ze aan haar fase van ontbinding is begonnen. Sinds het einde van de jaren 1980 heeft de IKS de oorzaken en kenmerken van deze ontbin­dingsfase aangetoond. Ze heeft in het bijzonder de volgende feiten in het daglicht ge­steld:

Zestiende Congres van de IKS: Resolutie over de internationale situatie

De jaren 1990 werden doorkruist door een aantal bewegingen die aantoonden dat het proletariaat nog intacte strijdwil in reserve had (bijvoorbeeld in 1992 en 1997). Maar geen enkele van die bewegingen vertegenwoordigde een echte verandering op het vlak van het bewustzijn. Vandaar het belang van de recentere bewegingen die, hoewel ze geen spectaculaire impact hebben of het gevoel geven van de ‘grote vooravond’ zoals 1968 in Frankrijk, toch een keerpunt vertegenwoordigen in de krachtsverhouding tussen de klassen.

Veertiende Congres van de IKS: Rapport over de imperialistische spanningen

Sinds het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft de arbeidersbeweging steeds gesteld dat de ontwikkeling van het imperialisme de mensheid voor de keuze plaats tussen socialisme en barbarendom. Engels stelde deze alternatieven aan de orde in de jaren tachtig en negentig van de negentiende eeuw. Sindsdien heeft de geschiedenis van het verval laten zien dat het rottende kapitalisme in staat is niveaus van barbarendom te bereiken die voordien nauwelijks voorstelbaar waren.

Zestiende Congres van de IKS: Zich voorbereiden op de klassengevechten en op de opkomst van nieuwe kommunistische krachten

Afgelopen voorjaar heeft de IKS haar Zestiende Congres gehouden. “Het Congres is het soevereine orgaan van de IKS” staat in onze statuten. Daarom is het zoals altijd onze verantwoordelijkheid tegenover de arbeidersklasse van een dergelijke belangrij­ke ge­beurtenis verslag te doen en de voornaamste oriëntaties ervan naar voren te ha­ln.

Resolutie van het Zestiende Congres van de IKS (uittreksels over de klassenstrijd)

Het argument dat het kapitalisme een systeem in verval is, wordt vaak bekritiseerd omdat het zou leiden tot fatalisme – het idee van een automatische ineenstorting en een spontane omverwerping door de arbeidersklasse, waarbij er niet de minste behoefte meer zou be­staan aan de tussenkomst van een revolutionaire partij. In werkelijkheid heeft de bourgeoisie getoond dat ze niet zal toelaten dat haar systeem economisch ineenstort. Desalniette­min zal het kapitalisme, als het aan zijn eigen dynamiek overgelaten wordt, zichzelf ver­nietigen in een reeks oorlogen en andere rampen. In die zin is het ‘fataal gedoemd’ te ver­dwijnen. Maar er bestaat geen enkele zekerheid dat het antwoord van het proletariaat op­gewassen zal zijn tegen wat er op het spel staat.

Pagina's

Abonneren op RSS - Congres Resoluties